Tímarit lögfræðinga - 01.03.1979, Qupperneq 41
starfsstjórn. Almennt ákvæði um valdmörk starfsstjórna hér þjónar
engum tilgangi nema með beinu ákvæði sé þrengd sú víðtæka venja,
sem skapast hefur. Við endurskoðun stjórnarskrárinnar 1952 lögðu
fulltrúar Sjálfstæðisflokksins fram tillögu um, að 15. grein hennar
yrði breytt svo, að berum orðum væri tekið fram, að forseti skipaði
ráðherra og veitti þeim lausn í samráði við meirihluta Alþingis. Ef
ekki væri unnt að skipa nýja ríkisstjórn, er nyti nægilegs þingstuðn-
ings, þ.e.a.s. hefði beinan stuðning eða hlutleysi Alþing'is, innan mán-
aðar frá því að fyrri stjórn fékk lausn, skyldi Alþingi rofið samkvæmt
þessari tillögu. Réði forseti þá, hvort hann fæli gömlu stjórninni að
sitja áfram, ef hún fengist til þess, eða hvort hann skipaði nýja ríkis-
stjórn án atbeina Alþingis. Gæti meirihluti Alþingis ekki komið sér
saman um ríkisstjórn að afstöðnum kosningum innan mánaðar frá
því það kom saman, skyldi forseti skipa stjórn án atbeina Alþingis,
hefði hann ekki þá þegar gert það, en sú stjórn láta af völdum, ef
meirihlutastuðningur á Alþingi fengist við aðra stjórn. Hugmynd
þessi, ef að lögum yrði, myndi eyða óvissu um það atriði, hve lengi
starfsstjórn er skylt að starfa, og skapa festu, sem nauðsynleg er í
stjórn ríkisins.
35