Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.1995, Side 9

Tímarit lögfræðinga - 01.12.1995, Side 9
réttlæti réðist af mannasetningum. I samræðum sínum leitaðist Platon við að hrekja þessa kenningu sófístanna að lög væru uppfinning manna og að við smíði þeirra þyrftu þeir í engu að líta til náttúrulögmálanna. Hann taldi réttlæti vera sam- ræmi og heilbrigði þátta ríkisins, eins og sá maður var réttlátur sem býr við sam- ræmi heilbrigðra sálarþátta, og setti fram þá almennu reglu að „réttlæti væri það að sérhver gerði það sem honum bæri eða bæri skylda til að gera“. Þá reglu að „sérhver eigi að fá það sem honum beri“ kvað hann ekki vera fullnægjandi vísireglu fyrir mannlega háttsemi eina og sér, heldur eiga við í tilteknum tilvikum. Réttlætiskenning Platons er heimspekikenning frekar en lagaregla. Sé horft á hana sem anga frummyndakenningarinnar, þá er hún í eðli sínu náttúruréttarkenn- ing. Frummyndakenningin kveður svo á að hversdagslegir hlutir eigi sér frum- myndir. Samkvæmt henni er veruleikinn tvískiptur. Annars vegar höfum við allt sem við nemum í kringum okkur með skynfærum okkar, til dæmis menn, dýr og jurtir, réttláta breytni, góð lög. Hins vegar ósýnilegar frummyndir hvers og eins þessa, til dæmis frummynd mannsins eða manninn í sjálfum sér. Það sem við sjáum í kringum okkur er í raun aðeins skuggamyndir hinna ósýnilegu frum- mynda. Þannig má ætla að lögin séu skuggamynd af frummynd réttlætisins.10 Lögin eru góð eða heilbrigð ef þau eru í samræmi við og endurspegla grundvall- arlögmál náttúrunnar. Að sjálfsögðu vom ólíkar reglur um ýmsa hluti frá einu lagakerfi til annars, frá einu borgríki til annars, en grandvallarlögmálin vora þau sömu. Platon gerir greinarmun á grundvallarlögmálum eða meginreglum annars vegar og öðram reglum hins vegar. Hugmyndin um grandvallarlögmálin er í sam- ræmi við heimspekikenningu hans um frummyndimar. Með því að draga skarpar línur á milli frammyndar réttlætisins og settra lagareglna má segja að Platon hafi lagt heimspekilegan grann að náttúruréttarkenningum og öðram hugmyndum um frumspekilega þætti löggjafar. Hugmyndin er þó miklu eldri og endurspeglar grein- armun Grikkja á eðh, náttúra (fysis) og lögum, mannasetningum (nomos).* 11 Latn- eska orðið natura, sem síðar endurspeglast í hugtakinu „náttúraréttur“, er þýðing á gríska orðinu/yrí.v og merkja þau bæði hið sama, eðh og náttúra. Platon sagði hins vegar ekkert um náttúrurétt í skilningi viðmiðunarreglna eða æðra réttarkerfis. Hvenær menn byija að hugsa um lögin, eðli þeirra og tilgang vitum við ekki, en það sem Platon og Aristóteles sögðu um efnið hefur alla tíð síðan haft mikil áhrif. Rit þessara miklu hugsuða hafa varðveist en aðeins eru til brot úr ritum fyrirrenn- ara þeirra. Þeir hafa þó að sjálfsögðu mótast af þeim er á undan þeim og með þeim gengu, og þeirra tíma heimsmynd. Það er til dæmis talið að Platon hafi frá Sóloni þá hugsun að farsæld ríkisins sé undir því komin að í því séu heilbrigð lög sem menn virði, og að það sé skylda góðra borgara að sjá til þess að slík lög séu sett.12 Það er þó ekki Platon heldur Aristóteles sem hafði mest áhrif á síðari kenni- 10 Sjá um frummyndakenningu Platons Eyjólf Kjalar Emilsson, sama rit, bls. 46 o. áfr. 11 Encyclopedia of Pliilosophy, „physis and nomos“. 12 G.H. Sabine, A History of Political Tlteory, London 1963, bls. 25 o. áfr. 251

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.