Tímarit lögfræðinga - 01.09.1997, Síða 3

TÍMARIT
LÖGFRÆÐINGA
3. HEFTI 47. ÁRGANGUR SEPTEMBER 1997
ÚTGÁFA LÖGFRÆÐIRITA
Við Islendingar höfum löngum stært okkur af því að vera bókaþjóð og það
með nokkrum rétti. Að vísu mun hugtakið bókaþjóð ekki hafa verið skýrlega
skilgreint svo vitað sé en gjaman er bent á að hér á landi séu gefnar út fleiri
bækur miðað við íbúafjölda en í öðrum löndum og að þær seljist í stærri
upplögum eftir sömu viðmiðun. Stundum gerist það þó að bækur hérlendis
seljast í ótrúlega stórum upplögum miðað við það sem erlendis gerist.
Fagurbókmenntirnar svokölluðu munu vera meginhluti þess sem gefið er út af
bókum, fræðiritin aðeins brot.
Allir þeir sem glíma við úrlausnarefni á sviði lögfræðinnar vita að mikill
styrkur er að því að eiga greiðan aðgang að góðum lögfræðiritum og
handbókum. Þar skiptir jafnan mestu máli það sem ritað hefur verið á íslensku
með íslenskar aðstæður í huga þótt oft leitum við fanga með góðum árangri hjá
Dönum og Norðmönnum og reyndar víðar. Þótt þessar þjóðir séu okkur skyldar,
þjóðfélögin svipuð að gerð og lagakerfin sömuleiðis, þá er einatt á þessu
einhver blæbrigðamunur sem hafa þarf í huga þegar metið er hvað á við
hérlendis af því sem í þessum löndum er ritað. Það hefur þó árum saman verið
svo að við kennslu í lagadeild Háskóla Islands hafa verið notaðar danskar og
norskar kennslubækur, einkum danskar, þótt nú hin síðari ár hafi vægi íslenskra
kennslurita aukist að miklum mun. Má væntanlega með fullum rétti segja að
prófessorar og kennarar við lagadeildina hafi yfirleitt staðið vel að málum að
því er kennsluefni varðar og þarf þá ekki endilega að miða við aðstæður allar
eins og stundum er sagt, en staðreyndin er sú að föst laun prófessora og kennara
við háskólann nú um stundir eru ekki fjarri því að vera aðhlátursefni.
A prófessorum og kennurum háskólans hvílir rík rannsóknarskylda og rann-
sóknirnar leiða oftast til útgáfu í einhverri mynd. Prófessorar og kennarar í
lagadeild eru einu lögfræðingamir hér á landi sem skyldugir eru til að stunda
143