Ægir - 01.08.1999, Blaðsíða 18

Saltfiskvinnsla er nú komin á falia ferð hjá Búlandstindi hf. þar sem áður var
hefðbundin frysting.
hæfa Búlandstind í þeirri vinnslu. Með
þessu getum við stýrt hráefninu á hús-
in eftir því hvað hentar hverju sinni,"
segir Pétur Hafsteinn og bætir við að
hjá Búlandstindi komi til með að
verða um 30 starfsmenn að jafnaði
yfir árið en það er áþekkur fjöldi og
verið hefur í fiskvinnslunni hjá Bú-
landstindi á Djúpavogi undanfarin ár.
Kvóti fyrirtækisins er um 3000
þorskígildistonn og má segja að þær
aðgerðir sem gripið var til felist að
stórum hluta í því að hætta frystingu
úti á sjó en flytja vinnsluna á einn
stað í landi. „Sá þáttur sem við höfum
ekki reynslu í er síldarvinnslan og
verður fróðlegt að sjá hvernig hún
gengur í haust. Ég tel að það henti vel
að reka samhliða á Djúpavogi saltfisk-
vinnslu og síldarvinnslu en við sjáum
strax í haust hvort sú spá gengur eftir.
Við höfum líka þann möguleika að
frysta ioðnu ef slík verkefni bjóðast og
sama má segja um frystingu á síld í
beitu en almennt er stefnan ekki að
fara út í frystingu í líkingu við þá sem
var áður hjá Búlandstindi hf.," segir
Pétur.
Hægt að ná samlegðaráhrifum
með samstarfi fyrirtækja
Innkoma Vísis í Búlandstind á Djúpa-
vogi vekur upp þá spurningu hvort
ekki hafi komið til greina að sameina
fyrirtækin tvö í stað þess að kaupa
meirihluta í Búlandstindi og taka við
stjórnartaumum í fyrirtækinu. Pétur
Hafsteinn segist þeirrar skoðunar að
sameining sjávarútvegsfyrirtækja geti í
sumum tilfellum gengið afar vel og
skilað miklum árangri en í öðrum til-
fellum náist fram mikill árangur með
samstarfi fyrirtækja. Samstarf Bú-
landstinds hf. og Vísis hf. sé þannig
hugsað.
„Auk þess var ekki áhugi á því hjá
okkur í Vísi að hætta að reka það fyrir-
tæki sem fjölskyldufyrirtæki. Ég sé
heldur ekki að það sé betri eign að eitt
fyrirtæki eigi tvær fiskvinnslur á sitt
hvorum staðnum á landinu heldur en
að baki þeim standi tvö fyrirtæki með
sama eigendahóp í grunninn. Það er
heldur ekki víst að sameining væri
holl fyrir byggðarlögin tvö.
Það verður líka að hafa í huga varð-
andi starf okkar á Djúpavogi að við
sækjumst alls ekki eftir því að vera
ráðandi aðili í atvinnulífinu á staðn-
um. Þvert á móti viljum við að sem
flestir geti komið undir sig fótunum í
eigin atvinnurekstri og ef við getum
hjálpað til þess þá gerum við það
óhikað. Staðir á borð við Djúpavog
þurfa einmitt á að halda fleiri fyrir-
tækjum en ekki einu aðalfyrirtæki sem
kollvarpar öllu atvinnulífi byggðar-
lagsins ef illa fer. Þess vegna er það
okkur ánægjuefni að nýir eigendur
skuli hafa tekið við rekstri fiskimjöls-
verksmiðjunnar og sömuleiðis að
starfræktar eru tvær litlar saltfiskverk-
anir á staðnum samhliða öflugri smá-
bátaútgerð. Ég er einnig sannfærður
um að fiskmarkaðurinn á Djúpavogi á
eftir að opna ný tækifæri fyrir marga á
staðnum. Þetta er allt til staðar nú,
ásamt öðrum ónefndum fyrirtækjum."
Fjölmiðlarnir fóru offari
Sú mikla og neikvæða umræða sem
varð í fjölmiðlum í kjölfar kaupa Vísis
hf. á meirihlutanum í Búlandstindi
hf. segir Pétur að hafi ekki beinlínis
komið sér á óvart en hún hafi verið
löng og þreytandi.
„Mér finnst ábyrgðarhluti hjá fjöl-
miðlum að þegar svona stórmál eru
uppi fyrir það fólk sem býr á þessum
litlu stöðum þá virðist gengið á skipu-
legan hátt í að gera hlutina eins nei-
kvæða og hægt er. Hér var vissulega
bullandi taprekstur en breytingarnar
voru til þess gerðar að snúa blaðinu
við og tryggja starfsemina á staðnum.
Ég hefði kosið að fjölmiðlaumfjöllun-
in hefði meira snúist um það hvernig
ástandið var hjá fyrirtækinu og hvað
við ætluðum okkur að gera til bjargar
því. Síðan geta fjölmiðlar fylgt því eft-
ir þegar frá líður og kannað hverjar
efndirnar eru. Við vissum auðvitað að
það að hætta vinnslu á Breiðdalsvík
yrði erfiðasti þáttur málsins en það
varð meðal annars að gerast til að Bú-
landstindur hf. kæmist á beinni braut
í rekstri. Auk þess fannst mér að fjöl-
miðlar hefðu mátt horfa meira á að
við vorum ekki að kaupa forræði yfir
fyrirtækinu af fólki fyrir austan heldur
af fyrirtækjum í Reykjavík þannig að
meirihlutinn í Búlandstindi fluttist
ekki frá Djúpavogi til Grindavíkur
heldur kom hann frá Reykjavík. Og ég
held að það hefði verið allt öðruvísi
tekið á málinu ef Búlandstindur
hefði t.d. verið staðsettur í Sandgerði
i8 Mm
Jóhann ólafur Halldórsson