Ægir - 01.05.2000, Blaðsíða 34

ÚTGERÐ
Ærín ástæða til lækkunar
á launahlutfalli sjómanna
- spjallað við við Emil K. Thorarensen, formann Útvegsmannafélags Austfjarða.
Emil Thorarensen, útgerðarstjóri Hraðfrystihúss Eskifjarðar og formaður
Útvegsmannafélags Austurlands.
Eitt öflugasta aðildarfélag
Landssambands íslenskra út-
vegsmanna er Utvegsmannafé-
lag Austfjarða. Það er þriðja
stærsta félagið innan sam-
bandsins, næst á eftir Utvegs-
mannafélagi Norðurlands og
Útvegsmannafélagi Suðurnesja.
Alls 22 félög og einstaklingar voru gjald-
skyldir félagar í UA á síðasta aðalfundi,
skipin voru 32 og um rúmlestir 12.100.
„Félagið er þannig samsett að um tveir
þriðju hlutar þess, miðað við rúmlestir, er
vegna útgerðar í Fjarðabyggð. Vega þar
þyngst öflugur skipakostur Hraðfrysti-
húss Eskifjarðar og Síldavinnslunar í
Neskaupstað," segir Emil K. Thoraren-
sen, útgerðarstjóri fyrrnefnda fýrirtækis-
ins, sem er formaður félagsins.
Ekkert Reykjavíkurvald
„Innan félagsins er mikil breidd hvað út-
gerðarmynstur varðar. Stórir jafnt sem
smáir rúmast ágætlega fýrir, minnsti bát-
urinn er 11 lestir en sá stærsti 1.181
rúmlestir," sagði Emil í spjalli við Ægi.
Landshlutafélög innan LIU eiga svo
sannarlega rétt á sér, að mati hans. „Það
er misskilningur að halda því fram að
Reykjavíkurvaldið stjórni öllu. Heimilis-
festar LIU eru í Reykjavík. Þar er skrif-
stofan og okkar starfsfólk. Stjórn LIU
skipa útgerðarmenn allt í kringum land-
ið, að mestu í hlutfalli við stærð lands-
hlutafélaganna. Hitt er svo annað mál að
íslenskir útvegsmenn hafa verið svo
lánssamir í gegnum tíðina að hafa afar
sterkan formann og framkvæmdastjóra,
sem er með aðsetur í Reykjavík. Það kann
að rugla menn í ríminu, þannig að þeir
telji að þar sé komið þetta Reykjavíkur-
vald. Kristján Ragnarsson hefur alltaf
verið í miklum og góðum tengslum við
sína félagsmenn. Hann gjörþekkir kring-
umstæður, enda sjálfur alinn upp í sjávar-
plássi. Hann hefur unnið einkar vel fyrir
LÍÚ. Eg vænti líka mikils af okkar nýja
framkvæmdastjóra, Siglfirðingnum Frið-
riki J. Arngrímssyni, sem nú er að stíga
sín fyrstu skref í vandasömu og mikilægu
starfi," segir Emil.
„ÖfLugustu sjávarútvegs-
fyrirtækin á Austfjörðum
eiga sér Langa sögu þar
sem veióar og vinnsLa eru á
sömu hendi. Starfsfólk fyrir-
tækjanna er yfirleitt meóvitað
um mikiLvægi þess að atvinnu-
greinar vinni saman. Friður
og gagnkvæmur skiLningur
er undantekningaLítið ríkjandi
hjá hjá starfsfóLkinu, bæði
tiL sjós og Lands."
Ný kjördæmaskipan er nú að komast á
laggirnar. Mun hún að einhverju leyti
breyta öðrum hlutum eins og til dæmis
Utvegsmannafélagi Austfjarða? Er sam-
eining til dæmis við ÚN hugsanleg?
„Nei, ég sé ekki fyrir mér sameiningu við
ÚN í nánustu framtíð. Þetta yrði alltof
stórt svæði, nánast hálft landið. Félags-
starf í slíkum samtökum yrði alltof stirt
vegna mikilla vegalengda milli manna.
Eg tel að kjördæmaskipunin hafi ekki
nein áhrif á starfsemi útvegsmannafélag-
anna.“
Uppsjávarafkoma
skiptir sköpum
Aðspurður um þróun í útgerð á Austur-
landi síðustu misseri segir Emil að á liðn-
um misserum hafi ísfisk- og frystitogur-
um fækkað, en skip sem stunda veiðar á
uppsjávarfiski hafa mikið verið endurnýj-
uð, jafnframt því sem fjölgun hafi átt sér
stað í þeirra hópi. „Byggðirnar á sunnan-
verðum Austfirði hafa veikst í kjölfar þess
að útgerð ísfisktogara drógst þar saman
vegna erfiðleika í rekstri. Austfirðingar
eru mjög virkir í veiðum á loðnu, norsk-
íslensku síldinni svo og kolmunna og
hafa lagt mikið undir í þeim efnum," seg-
ir Emil.
„Veiðar á uppsjávarfiski skipta Aust-