Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1926, Síða 90

86
hæla í hjeraðinu, eftirlit og umsjón með undirstjórnum, svo
og sameiginlegar framkvæmdir fyrir hjeraðið. Almenna lækna-
skipunin yrði að visu að vera i höndum yfirstjórnar, en
hjeraðsstjórn gæti ráðið aukalækna, að staðaldri eða um
stundarsakir, og legði læknum farartæki og flutning. Hvort
hjeraðssjórn ennfremur hefði með höndum greiðslu á fram-
færslueyri, að nokkru leyti, og þá helst til þeirra manna, er
ótvírætt væru haldnir varanlegri örorku, væri algert fyrirkomu-
lagsatriði í sambandi við fjárskiftinguna milli undirstjórnar
og hjeraðsstjórnar.
Starjsjje tryggingarstjórnar i sýsluhjeraði, væri framlög
sveita- og sýslufjelaga. Hvort við það skyldi aukið eða frá-
dregið, færi alveg eftir starfaskiftingu, svo og þvi, hve langt
væri komið með notkun stofnana og hæla í stað framfærslu-
eyris. Tæki þetta eðlilega breytingum eftír því sem slíkar
stofnanir kæmust á fót. — Sjálfræði væri ekki síður nauð-
synlegt á þessu stjórnarstigi en á frumstiginu, undir eftirliti
yfirstjórnar. Sjerstaklega meðan hjeraðaskipun væri ekki
komin í hæfilegt lag, væri samstarf tryggingarstjórna, í tveim
eða fleiri sýsluhjeruðum, nauðsynlegt um ýmsar framkvæmdir
og störf, sem hlutaðeigandi stjórnir þá eðlilega fælu einum
eða fleirum sinna meðlima að hafa með höndum.
Tryggingarstjórnir í hjeraði þyrftu að visu ekki að vera
launaðar, en starfið væri það umsvifamikið, að heimila yrði
þeim ferðakostnað og dagpeninga, er þeir yrðu að vera fjar-
vistum frá heimili sinu.
3. Yfirstjórnin.
Tryggingarstjórn landsins sje sömuleiðis skipuð þrem
mönnum, einum kjörnum af rikisstjórninni, en hinir tveir
sjeu kosnir af tryggingarstjórnum hjeraða, meðal meðlimanna.
Kjörtimabil sje 6 ár og gangi einn frá á tveggja ára fresti,—
Verkaskifting yrði að vera, þannig að eigi yrði stjórnarmaður
atkvæðum borinn i sínum verkahring. Aðaltillit við verkaskift-
ing væri svo, að einn hefði i sínum verkahring hið umliðna,
þ. e. framkvæmdir viðvíkjandi hinum trjfgðu og framfærslu
þeirra, er skaði hefði orðið, annar hefði stjórn á læknaliði
tryggingarinnar og öll hein heilbrigðismál, en starfsvið hins
þriðja vissi aðallega að framtíðinni, umbótum á öllu skipu-
lagi tryggingarinnar, nýjum ráðstöfunum er að gagni mætti
koma, n}rjum starfstækjum og stofnunum, sjúkrahúsum og
öðru slíku, svo og nauðsynlegum kröfum til löggjafarvaldsins