Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1955, Qupperneq 70
68
Gerið ennfremur grein fyrir ákæru á hendur Eiríki og Gísla, og
hver úrslit eigi að vera í sakamáli gegn þeim.
1 lok síðara misseris luku 7 kandídatar síðara hluta embættis-
prófs í lögfræði.
Skriflega prófið fór fram 3., 5., 7. og 9. maí.
Verkefni voru þessi:
I. 1 kröfu- og hlutarétti: Lýsið reglunum um traustfang.
n. írefsirétti:
1. Lýsið reglum almennra hegningarlaga um brennu.
2. Ari Arason, fæddur 1. nóv. 1937, var staddur í veitingahúsinu
X í Reykjavík 1. febrúar s. 1. ásamt kunningja sínum, Davið Daviðs-
syni, fæddum 1. febrúar 1940. Neyttu þeir þar kvöldverðar, og var
matarverðið kr. 20.00 fyrir hvorn þeirra. Ari skuldaði Davíð um
þessar mundir kr. 100.00. Þegar máltíðinni lauk, sagði Davíð við Ara:
„Þú borgar fyrir mig“. Eru þeir félagar sammála um, að Ari hafi
kinkað kolli, er Davíð hafði mælt þessi orð. Davíð skildi eftir 4 krónur
á borðinu og lét svo um mælt, að rétt væri að hann borgaði þjón-
inum, Einari Einarssyni, þóknun fyrir þá félaga báða. Hvarf
Davíð síðan af vettvangi.
Litlu síðar tók Ari til sín fé það, er Davíð skildi eftir á borð-
inu, og hvarf síðan burt úr veitingahúsinu, án þess að Einar yrði
var við og án þess að greiða matarverðið.
Hinn 10. febrúar s. 1. var Ari ölvaður á ferli á götum bæjarins.
Hrasaði hann þá og hruflaðist í andliti. Litlu síðar slangraði
hann inn í veitingahúsið X. Einar fór þá til Ara og reyndi að
koma honum út. í þeim svifum bar þar að lögreglumann. Bar Ari
þá á Einar, að hann hefði veitt sér áverka þá, sem hann hafði á
andliti. Handtók lögreglumaðurinn þá Einar og Ara. Var Einari
úrskurðuð gæzluvarðhaldsvist, er hann sætti einn sólarhring.
í bréfi til sakadómara, dags. 15. febr. s. 1., krafðist Einar Einars-
son þess, að Ari „hlyti dóm“ út af framferði sínu 1. og 10. febrúar.
Eigandi veitingahússins X krafðist þess í bréfi til sakadómara,
dags. sama dag, að þeir Ari og Davíð yrðu „látnir sæta ábyrgð“
út af háttsemi sinni 1. febrúar. Ennfremur krafðist hann, að þeir
yrðu dæmdir til að greiða honum kr. 40.00 in solidum. Ari og
Davíð reyndust fullkomlega eignalausir. Lögráðamenn þeirra neit-
uðu að greiða eiganda X bætur fyrir þessa skjólstæðinga sína.