Dýraverndarinn - 01.12.1972, Blaðsíða 28

innan sambandsfélaganna telja það skyldu sína að
styðja málgagnið. F.f ætlast er til að S.D.I. geti haldið
áfram sérstöku riti sem málgagni, sem hafi það að
markmiði að berjast fyrir hvers konar dýravernd í
landinu, þá verða félagar S.D.I. og aðrir velunnarar
að gerast kaupendur og stuðla auk þess að dreifingu
þess til sem flestra. Ef hin ýmsu félög innan S.D.I.
telja sín sérsjónarmið vera fyrir borð borin má geta
þess að skorað hefur verið á félaga að leggja til efni,
án mikils árangurs.
Kaupendafjöldi Dýraverndarans er nú um 1130.
Stjórn S.D.I. hélt uppi áróðri fyrir dýravernd í fjöl-
miðlum á svipaðan hátt sem áður fyrr. Var um að ræða
tilkynningar um friðun fugla, athygli vakin á banni
við sinubruna, og vakin athygli á reglum um aflífun
húsdýra og veiðar fugla. S.D.I. hafði nokkurn kostnað
af að halda uppi þessum áróðri.
Ætla má að reglur um sinubruna séu haldnar frem-
ur en áður fyrr. Þeir sem þurfa að brenna sinu hafa
gert það fyrir varptímann nú á seinni árum. Þegar um
síðbúna sinubruna er að ræða virðist yfirleitt vera um
að ræða íkveikjur barna og unglinga í hugsunarleysi
eða um hreina slysni að ræða.
A árinu hefur náttúruvernd og mengun verið mjög
á dagskrá. I júní var haldin fyrsta ráðstefna samkvæmt
nýjum lögum um náttúruvernd. Ráðstefnu þessa sótti
af hálfu S.D.I. ritari samtakanna Jón Kr. Gunnarsson.
I ráðstefnulok var kjörin stjórn nýs Náttúruverndar-
ráðs.
Með ört vaxandi umferð gerast slys á búsmala mjög
ört síðari ár. Sérstaklega hefur aukist að fé verði fyrir
bílum á Reykjanesbraut, en vegna jarðrasks við vegar-
lagningar hefur verið sáð með vegum til að bæta orð-
in gróðrarspjöll og í þessa sáningu sækir féð.
Með stórfelldum vegarlagningum og aukinni um-
ferð virðist aukast þörfin á að girða af akbrautir til að
forða því að búsmali ráfi inn á akbrautir, sem jafnvel
eiga að teljast hraðbrautir. Of margir fjáreigendur
sýna þessum málum fályndi vegna þess að í mörgum
tilfellum bæta vátryggjendur tjón fjáreigenda að fullu.
Eldsvoðar þar sem búsmali varð eldi að bráð með
minna móti á árinu.
I maímánuði rakst japanskt flutningaskip á bryggju
í Þorlákshöfn með þeim afleiðingum að leki kom að
olíutönkum og flæddu um 30 tonn af olíu í sjóinn
a.m.k. Það sýndi sig hversu illa íslenzk yfirvöld eru
undir það búin að bregðast við slíkum vanda, því ekki
eru önnur áhöld tiltæk en fötur og önnur handaáhöld
til að ausa upp olíunni. Þrátt fyrir margbrotnar reglur
um varnir gegn olíumengun, þá hefur fátt eitt verið
framkvæmt, sem gert er ráð fyrir í lögum.
Nokkuð fórst af fugli vegna þessa óhapps í Þorláks-
höfn, en vegna hagstæðs tíðarfars fór betur en á horfð-
ist og tókst að ausa upp miklu af olíunni áður en til
þess kom að olíuflekkur bærist úr höfninni.
Ein ákæra varð vegna þess að olíuskip dældi olíu
í sjóinn við tankhreinsun. Við rannsókn kom í ljós að
skip hafa mjög takmarkaða möguleika til að dæla
óhreinni olíu í land við hreinsun. Sjómenn eiga vart
möguleika til að standa við ákvæði laga í þessum efn-
um.
A höfuðborgarsvæðinu er alláberandi að kettir flæk-
ist um algjörlega hirðulausir. Kettir þessir hafa í flest-
um tilfellum lagst út frá heimilum af ýmsum orsökum.
Yfirvöld hafa nokkuð aðhafst í útrýmingu villikatta,
án þess að séð verði að verulegu breyting hafi orðið á.
I hinu svokallaða hundamáli hefur engin breyting
orðið á, á árinu. Lögum um bann við hundahaldi í
Reykjavík hefur ekki verið breytt, en hins vegar hafa
yfirvöld ekki hafið aflífun hunda almennt.
Aflífun hunda, katta og dúfna í þéttbýli er svipuð
og undanfarin ár, en ekki um neina „herferð” að ræða
116
DÝRAVERNDARINN