Hugur - 01.01.1989, Side 10

Hugur - 01.01.1989, Side 10
LUDWIG WirrGENSTEIN HUGUR hann hélt hann hefði, fyrstur manna, gert skýra grein fyrir því hvað merking er - hvað það er fyrir tákn eða orð og þar með fyrir mannlegt mál yfirleitt að merkja eitthvað. Þessari greinargerð fyrir merkingu fylgdi auðvitað greinargerð fyrir merkingarleysi. Og hann þóttist geta sýnt fram á að hvers konar staðhæfingar heimspekinga um eðli veruleikans, eða um trú og siðferði, hefðu ekki merkingu heldur væru merkingarlausar. Það er ómaksins vert að hafa yfir formála Wittgensteins að Ritgerðinni. Þessa bók skilur kannski sá einn sem hefur sjálfur hugsað þær hugsanir sem hún lætur í ljósi - eða alla vega áþekkar hugsanir. Svo að kennslubók er hún ekki. Hún næði tilgangi sínum ef henni lánaðist að gleðja einn mann sem læsi hana og skildi. Bókin fjallar um gátur heimspekinnar, og ég held hún sýni að menn glími við þessar gátur af þeim sökum einum að þeir misskilji rökvísi mannlegs máls. Allt efni bókarinnar má draga saman í eina málsgrein: það sem menn geta yfirhöfuð sagt geta þeir sagt skýrum orðum, og ef menn geta ekkert sagt hljóta þeirað þegja. Bókinni er með öðrum orðum ætlað að setja mannlegri hugsun mörk - eða öllu heldur ekki hugsuninni, heldur tökum manna á því að segja hugsun sína. Því við getum ekki sett hugsuninni mörk nema við getum lnigsað okkurþað sem er handan markanna ekki síður en hitt sem er innan þeirra - við hlytum þá að geta hugsað það sem er óhugsandi. Af þessu leiðir að markalínan verður aðeins dregin f mannlegu máli - og það sem er handan markanna verðureinfaldlega málleysa. Ég vil ekkert um það segja að hvaða leyti tilraun mín kemur heim við tilraunirannarra heimspekinga. Satt að segja hvarflar ekki að mér að ég hafi neinar nýjungar fram að færa í einstök- um atriðum, og ástæðan til þess að ég get engra heimilda er sú ein að mér þykir engu skipta hvort einhverjum hefur áður dottið það sama í hug og mér. Ég læt þess eins getið að stefnu hugsunar minnar á ég að miklu leyti að þakka stórvirkjum Freges og ritum vinar míns Bertrands Russell. Ef þessi bók er einhvers virði þá hníga til þess tvær ástæður. í fyrra lagi lætur bókin hugsanir í ljósi - og því betur sem hún gerði það, þeim mun meira virði væri hún. En ég veit að mér hefur ekki tekizt sem skyldi að láta þessar hugsanir skýrt í ljósi. Megi aðrir koma á eftir og bæta þar um. A hinn bóginn virðist mér sannleiksgildi hugsana minna hafið yfir allan vafa. Þess vegna trúi ég því að bókin hafi að geyma 8
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.