Hugur - 01.01.1989, Page 10

Hugur - 01.01.1989, Page 10
LUDWIG WirrGENSTEIN HUGUR hann hélt hann hefði, fyrstur manna, gert skýra grein fyrir því hvað merking er - hvað það er fyrir tákn eða orð og þar með fyrir mannlegt mál yfirleitt að merkja eitthvað. Þessari greinargerð fyrir merkingu fylgdi auðvitað greinargerð fyrir merkingarleysi. Og hann þóttist geta sýnt fram á að hvers konar staðhæfingar heimspekinga um eðli veruleikans, eða um trú og siðferði, hefðu ekki merkingu heldur væru merkingarlausar. Það er ómaksins vert að hafa yfir formála Wittgensteins að Ritgerðinni. Þessa bók skilur kannski sá einn sem hefur sjálfur hugsað þær hugsanir sem hún lætur í ljósi - eða alla vega áþekkar hugsanir. Svo að kennslubók er hún ekki. Hún næði tilgangi sínum ef henni lánaðist að gleðja einn mann sem læsi hana og skildi. Bókin fjallar um gátur heimspekinnar, og ég held hún sýni að menn glími við þessar gátur af þeim sökum einum að þeir misskilji rökvísi mannlegs máls. Allt efni bókarinnar má draga saman í eina málsgrein: það sem menn geta yfirhöfuð sagt geta þeir sagt skýrum orðum, og ef menn geta ekkert sagt hljóta þeirað þegja. Bókinni er með öðrum orðum ætlað að setja mannlegri hugsun mörk - eða öllu heldur ekki hugsuninni, heldur tökum manna á því að segja hugsun sína. Því við getum ekki sett hugsuninni mörk nema við getum lnigsað okkurþað sem er handan markanna ekki síður en hitt sem er innan þeirra - við hlytum þá að geta hugsað það sem er óhugsandi. Af þessu leiðir að markalínan verður aðeins dregin f mannlegu máli - og það sem er handan markanna verðureinfaldlega málleysa. Ég vil ekkert um það segja að hvaða leyti tilraun mín kemur heim við tilraunirannarra heimspekinga. Satt að segja hvarflar ekki að mér að ég hafi neinar nýjungar fram að færa í einstök- um atriðum, og ástæðan til þess að ég get engra heimilda er sú ein að mér þykir engu skipta hvort einhverjum hefur áður dottið það sama í hug og mér. Ég læt þess eins getið að stefnu hugsunar minnar á ég að miklu leyti að þakka stórvirkjum Freges og ritum vinar míns Bertrands Russell. Ef þessi bók er einhvers virði þá hníga til þess tvær ástæður. í fyrra lagi lætur bókin hugsanir í ljósi - og því betur sem hún gerði það, þeim mun meira virði væri hún. En ég veit að mér hefur ekki tekizt sem skyldi að láta þessar hugsanir skýrt í ljósi. Megi aðrir koma á eftir og bæta þar um. A hinn bóginn virðist mér sannleiksgildi hugsana minna hafið yfir allan vafa. Þess vegna trúi ég því að bókin hafi að geyma 8
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Hugur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.