Búnaðarrit - 01.01.1915, Qupperneq 76

70
BÚNAÐARRIT
ekki fullnægjandi. Yór þurfum einnig að geta bygt þau
óeldflm, svo að þau geti ekki brunnið. Yér losnum þá
við allar áhyggjur af eldsvoða og endalaus vátryggingar-
gjöld.
Einnig þetta er oss innanhandar. Yér getum sett
þunnan innvegg úr steiui i stað timburþiljanna; loft og
gólf eru bezt úr járnbentri steinsteypu. Á síðustu ár-
unum eru slík loft orðin algeng hér í Reykjavík og gefast
vel. Þau munu ekki miklu dýrari en vönduð timbur-
gólf, en endingin margföld.
Vér erum þannig komnir vel á veg með að geta
búið til góða húsveggi og góð gólf. Þökin eru með
ýmsum göllum. Ef til vill tekst oss síðar að gera þau
úr steinsteypu, þó erfltt sé það að ýmsu leyti.
Nú taka við önnur verkefni: Hvernig eigum vór
að skipa húsum á bæjum vorum? Hvernig á svipur og
útlit húsa vorra að vera, til þess að sem bezt fari eftir
landslagi voru? Hvernig eigum vór að skipa herbergjum
í íbúðarhúsum? En þessi síðasta spurning er í raun
og veru ekki annað en það, hvernig daglegu líö og sam-
búð heimilismanna verði sem bezt og haganlegast háttað
í þessum nýju húsum, sem þjóðin er smám saman að
byggja yfir sig. Þá má að lokum bæta við siðasta verk-
efninu: Hvernig eiga búshlutír vorir og innanstokks-
munir, stofugögn o. fl. að vera? Þetta er ekki þýðingar-
laust mál, því nú reynir hver bóndi til að apa illa út-
lenzku eftir kaupstaðabúum, hve illa sem hún á við
islenzk sveitaheimili. Verður oft úr þessu hinn mesti
viðrinisháttur.
Pyrir ári síðan ritaði eg greinarkorn um hlý og
rakalaus steinhús (Búnaðarrit 1913). Eg mælti þar með
þeirri veggjagerð, að steypa vandaða útveggi, hafa steyp-
una sterka en veggina tiltölulega þunna, og hlaða síðan
þunnan innvegg, er full reynsla væri fengin um að út-
veggur væri vatnsþéttur. Milli útveggs eg innveggs