Búnaðarrit - 01.06.1940, Síða 45

B Ú N A 1) A R R I T
145
Nú var Núpur í Efra-Langholti dæmdur beztur og
geymir því Sveinn Sveinsson í Efra-Langholti skjöld-
inn til næstu sýningar.
Það var mjög erfitt að dæma milli Núps og tveggja
annara hrúta á sýningunni, þeirra Prúðs Magnúsar i
Bryðjuholti og Kolls Jóns í Miðfelli. Prúður var þó
dæmdur næst beztur, en af því að hann var af þing-
evsku kyni en Núpur af Kleifakyni, var enn erfiðara
að dæma á milli þeirra, vegna þess að kynin eru svo
ólík.
Núpur var keyptur lamb af Guðmundi í Núpstúni
og er bróðir Torfa, sem hlaut skjöldinn 1934. Eru
þeir báðir synir Óðins frá Ólafsdal. Prúður var son-
ur Norðra, en Kollur sonur Þórs frá Syðra-Seli, sem
var af Ólafsdalsstofninum og halut I. verðlaun 1934.
Nú})ur er framúrskarandi kind. Prýða hann flestir
kostir, sem hrút geta prýtt. Álit mitt á þessum hrút
óx mjög eftir sýninguna, því að eg hafði lil athugunar
allmarga dilkaskrokka úr Hrunamannahreppi, vegna
tilraunar um árangur af því að gelda hrútlömb.
Skrokkar af lömbum undan Núp báru margir af hin-
um skrokkunum, bæði hvað snerti vaxtarlag og holda-
söfnun.
Hér er því miður ekki rúm til jiess að hægt sé að
rita mikið um einstaka hrúta í sýslunni og verður að
mestu að vísa til ummæla minna á sýningunum um þá.
Margir hrútar, sem áttu ælt sína að rekja að Núps-
túni, eru ágætar kindur, sömuleiðis margir synir
Norðra á Hrafnkelsstöðum.
Bezti hrúturinn á sýningunni í Gnúpverjahreppi,
var Skapti Páls á Ásólfsstöðum, æltaður frá Skapt-
holti. Hann er með afbrigðum holdgóð og hraustleg
kind.
Fríður Eiríks Þorbergssonar í Arnarstaðakoti var
hezti hrúturinn á sýningunni í Hraungerðishreppi og
jafnframt einhver allra bezti hrúturinn í sýslunni.
10