Búnaðarrit - 01.06.1940, Qupperneq 55

BÚNAÐARRIT
155
ræktin bezt sprottin í nánd við skurðina, en á milli
þeirra vaxi að einhverju leyti starir, hófsóley, hrafna-
klukka eða annar votlendisgróður, þá þarf fyrst og
fremst að auka framræsluna til þess að fá meiri upp-
skeru. Sé nýræktin öll jafn léleg og ekkert betri úti
við skurði en mitt á milli þeirra og votlendisgróður
lítill eða enginn, þá er ástæða til að ætla að áburðar-
skortur sé orsök uppskerubrestsins. Þá er skynsam-
legt fyrir bóndann að gera smá áburðartilraun, gefa
blettum í nýræktinni aukaskammt af áburði, einni eða
fleiri tegundum, og reyna þannig að komast að raun
um, hvort í jarðveginn vanti einstök jurtanærandi efni
eða hvort áburðarmagnið yfirleitt sé of lítið.
í seinni hluta erindis Á. L. J. eru allþungar sakir
bornar á trúnaðarmenn Búnaðarfélags íslands fyrir
að taka út jarðabætur, sem eru svo illa gerðar, að þær
koma langt frá að fullum notum og eru þvi alls eldci
styrkhæfar. Telur hann trúnaðarmennina alls ekki
starfi sínu vaxna yfirleitt og „þó þrautsmalað yrði
allt landið, þá mundu ekki fyrirfinnast nógu margir
menn með fullnægjandi þekkingu, til að fullnægja
þörfinni um leiðbeiningar og eftirlit með ræktun lands-
ins“. Á hinn bóginn setur Á. L. J. ekki fram neinar
tillögur hér til úrbóta, en vísar í því efni til lillagna
sinna á síðasta Búnaðarþingi, en þær munu eklci hafa
verið birtar enn sem komið er. Ef það er rétt hjá
Á. L. J., að ekki finnist nógu margir menn á öllu
landinu, sem eru færir um að hafa eftirlit og leið-
beiningar um ræktun landsins, þá er það fullkomið
alvörumál, sem þyrfti að taka til rælcilegrar íhugunar
i sambandi við búnaðarfræðsluna.
Því að ég tel engan möguleika á því, á næstu árum
að minnsta kosti, að hafa yfirleitt til úttelctar jarða-
bóta lærðari menn en búl'ræðinga úr íslenzkum bún-
aðarskólum. Sjálfsagt mætti telja það æskilegast að
geta slcipað í þetta starf háskólalærðum mönnum, en