Valsblaðið - 01.05.1998, Síða 31

iiji n'ii 1 Tf
LL... U 1 |r
Bergur Emilsson fyrirliði tekur við
Reykjavíkurbikarnum.
stórskemmtilegum úrslitaleik. Leikur
liðsins í Reykjavíkurmótinu gaf fyrir-
heit um að liðið myndi standa sig vel á
yfirstandandi tímabili. Síðan hefur
liðinu gengið erfiðlega að innbyrða
sigra og þrátt fyrir að liðið hafi spilað
stórvel á.köflum þá vantar stöðugleika í
leik liðsins. Leikir liðsins hafa flestir
verið jafnir og skemmtilegir á að horfa
og væntum við þess að sigrunum fari að
fjölga fljótlega. Greinilegt er þá að öll
lið DHL-deildarinnar geta unnið hvort
annað, og strákarnir stefna ótrauðir
áfram og ætla sér að bæta við sigrum í
þeim leikjum sem eftir eru í deildinni.
Þótt liðið sé ungt að árum þá er kominn
tími til að strákarnir verði meira en
„efnilegir“ því liðið hefur alla burði til
að standa sig vel í deildinni. I upphafi
tímabils var stefna sett á að bæta árang-
ur síðasta árs og komast í úrslita-
keppnina á þessari leiktíð. Eins og
staðan er í dag má ætla að þessu mark-
miði verði erfitt að ná, en ekki er öll
nótt úti enn! Með stuðningi Valsmanna
á leikjum liðsins má gera sér vonir um
* að ná settu markmiði.
Því er von stjómarinnar að sem flestir
Valsmenn sjái sér fært að mæta á leiki
liðsins og hvetja strákana til dáða á
seinni hluta vertíðar.
Sjáumst í Valsheimilinu-
Afram Valur
F.h. Körfuknattleiksdeildar Vals
Hannes Birgir Hjálmarsson formaður
Séra Friðrik
Friðriksson
Einn á ferð um jólin
Eftir minningar frá bernskuárum mínum, man ég langa röð af jólum, á
fleygiferð. Misjafnlega skýrar eru þessar minningar. En ávallt hjúpaðar
í dýrðarljóma og einhverjar unaðsfullar tilfinningar sem ég gat ekki
komið orðum að.
Það var eitthvað dularfullt og draumkennt, sem vakti lotningu
mína - og um leið einhverja sætsára þrá, sem ég gat ekki gert mér neina
grein fyrir. Tilfinningin um jólin var næstum því eins og persóna, sem
kæmi svo að segja á vissri klukkustund og fyllti allt með hátíðleik og
mýstík, hélst í huga mér fram undir fullorðinsár.
Nú er hún næstum horfin. Verið getur, að umstangið og
fyrirhöfnin vegna jólanna eigi sinn þátt í því. Á síðari árum þykir mér
best að geta haldið jólin helg með því að vera aleinn.
Á styrjaldarárunum, þegar ég var í Danmörku, var ég aleinn á
jólunum frá því klukkan 8 á jóladagsmorgun, að ég fór í kirkju.
En þá ferðaðist ég í huganum til allra vina minna, bæði hér í
Reykjavík og á Akranesi - líka annarsstaðar á íslandi - og til allra vina
minna í Danmörku. Þótti mér sem ég væri að heimsækja þá - og bað
fyrir þeim, hverjum fyrir sig. Þetta voru unaðslegar stundir.
Eitt sinn sagði ég við tvo drengi, vini mína:
Ég kom til ykkar klukkan tvö á jólanóttina, beygði mig yfir
ykkur, þar sem þið voruð í rúmunum ykkar, og kyssti ykkur á ennið.
Litlu drengirnir urðu glaðir við, en jafnfram ákaflega undrandi.
Og annar þeirra sagði:
- Að við skyldum ekki vakna, þegar þú komst.
(úr samtalsbók Valtýs Stefánssonar ritstj. við séra Friðrik).
Valsblaðið 50 ára 31