Valsblaðið - 01.05.2006, Síða 4

Valsblaðið - 01.05.2006, Síða 4
Fuglarnir og sólin - og jóiin Sr. María Agústsdóttir Eins og allir sannir Valsarar vita eru í ár liðin 95 ár frá stofnun fótboltafélags KFUM, en það hét félagið fyrst. Síðar sama ár var nafninu breytt í Valur og segir sagan að þegar drengirnir, sem stofnuðu félagið ásamt sr. Friðriki Frið- rikssyni, unnu að endurbótum á knatt- spyrnuvellinum á Melunum hafi fálki sveimað yfir höfðum þeirra og af því hafi nafnið verið valið. Merki félagsins á líka stórt afmæli því liðin eru 80 ár frá gerð þess. Það er - eins og sjá má hér neðar á síðunni - skjöldur með mynd af fálka eða val með knött í klónum og sólin sveipar hann geislum sínum líkt og vængjum í litum Vals, rauðum og bláum. En yfir yöur, sem óttist naþi mitt, mun réttlœtissólin upp renna með grœðslu undir vœngjum sínum, og þér munuð út koma og leika yður eins og kálfar, sem út er hleypt úr stíu... (Ml. 4.2) Fálkinn er afar merkilegur fugl, eins og sést af því að hann var áður í skjald- armerki íslands og að helsta heiðurs- merki íslendinga, fálkaorðan, er kennd við hann. Finnast tvær tegundir af ættinni hér á landi og raunar þrjár, því minnsti íslenski ránfuglinn, smyrillinn, er líka af fálkaætt. Fálkinn er alfriðaður og helst stærð stofnsins mjög í hendur við fjölda rjúpna, sem eru eftirlætismatur hans. Gaman er að lesa um fálkann og aðra fugla á www.natkop.is. í Biblíunni er líka talað um fugla. Þannig segir t.d. hjá Jesaja spámanni: „Ungir menn þreytast og lýjast, og æsku- menn hníga, en þeir, sem vona á Drottin, fá nýjan kraft, þeir fljúga upp á vængjum sem emir. Þeir hlaupa og lýjast ekki, þeir ganga og þreytast ekki“ (Jes. 40.30-31). Ekki amalegur boðskapur handa hreyfi- glöðu fólki! Og Jesús Kristur, hann sem fæddist í allsleysi og úrræðaleysi foreldra sinna, segir við okkur: „Lítið til fugla himinsins. Hvorki sá þeir né uppskera né safna í hlöður og faðir yðar himneskur fæðir þá“ (Mt.6.26). En hvað er það sem tengir knatt- spymufélagið Val við íslenska fálkann með sínar oddhvössu klær og amarsjón? Það er tígulleiki fuglsins sem hrífur hugann, hvemig hann líður um loft- ið og breiðir úr sínum miklu vængjum. Valurinn minnir okkur á hæstu hæðir og hvernig allt sem lifir er öðm háð. Jafnvel í rándýrseðlinu, sem maðurinn og fálkinn virðast eiga sameiginlegt, má sjá lífið að verki og aðdáun vekja hin skörpu augu sem greina rjúpuna hvítu í snjóbreiðunni langt að úr loftinu. Það er hins vegar sólin sjálf, sem á lokaorðið í merki Vals. Hún er rauð eins og ástin, kjarkurinn, krafturinn, rauð eins og borðamir á jólabögglunum. Sólin minnir á orð eins minni spámanna Biblíunnar, Malakí, sem oft hafa verið lesin í kirkjum landsins á öðmm sunnu- degi í aðventu: „En yfir yður, sem óttist nafn mitt, mun réttlætissólin upp renna með græðslu undir vængjum sínum, og þér munuð út koma og leika yður eins og kálfar, sem út er hleypt úr stíu“ (Ml. 4.2). Eins og sólin bræðir snjóinn og þokár landinu okkar kalda í átt til sumars græð- ir Guð bömin sín, þ.e. gerir þau heil, og leysir þar með leikgleðina úr læðingi. Það em ekki alltaf jólin og suma daga sést ekki til sólar, en látum það ekki ræna okkur gleðinni og eftirvæntingunni sem felst í því að vita að hvort tveggja muni aftur renna upp. Eins er því varið með Jesú Krist: Við finnum ekki alltaf fyrir vem hans en megum treysta því að við, eins og fuglar himinsins, getum sótt til hans kraft og skjól, bæði hversdags og um jól. Þið munið eftir einkunnarorðum sr. Friðriks, sem rituð em á styttuna af honum fyrir utan Friðrikskapellu: Látið aldrei kappið bera fegurðina ofurliði. Fálkinn í Valsmerkinu gæti verið kappið, tákn þess að hverjum leikmanni. ber að nýta krafta sína, útsjónarsemi og hæfni til að stuðla að sigri liðsins í samvinnu við félaga sína. Þá er sólin tákn fegurð- arinnar, leikgleðinnar og þeirrar græðslu sem Guð gefur. Þannig ætti lífsgleðin að vera sigurgleðinni fremri. Njótum þess að spila og lifa - ekki bara til að vinna! Til hamingju með 95 farsæl ár í þágu íslenskrar æsku, Valsarar, og gleðileg jól til ykkar allra. Sr. María Ágústsdóttir er héraðsprestur með aðsetur í Hallgrímskirkju www.valur.is 4 Valsblaðið 2006
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Valsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Valsblaðið
https://timarit.is/publication/399

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.