Valsblaðið - 01.05.2006, Blaðsíða 12

Starfið er margt
Raöning nýs fpamkvæmdastjóra
Dagun Sigurðsson hefur verið ráðinn framkvæmdastjóri Vals
Ótthari Edvardssyni, sem ráð-
inn hefur verið aðstoðarfram-
kvæmdastjóri Vals, innan hand-
ar um rekstur félagsins. Dagur
mun koma að stefnumótun fyrir
Val sem nú er hafin í samvinnu
við Valsmenn hf. og ráðgjafa-
fyrirtækið Capacent. Vatnaskil
verða í starfsemi Vals þegar
framkvæmdum við ný mann-
virki að Hlíðarenda lýkur, en
stefnt er að því að taka þau
formlega í notkun hinn 11. maí
Dagur Sigurðsson nýráðinn framkvœmdastjóri Vals
og Grímur Sœmundsen kampakátir við nýja Vals-
heimilið.
Dagur mun koma til fullra starfa í júní
2007. Fram að þeim tíma verður hann
árið 2007.
Dagur er með reynslu af
rekstri eigin fyrirtækja og á að
baki einstakan íþróttaferil sem
Valsmaður og landsliðsmaður í hand-
knattleik, eins og lesa má um í viðtali við
Dag hér í Valsblaðinu. Þá hefur hann nú
síðast gert garðinn frægan í Austurríki
þar sem hann hefur gert Bregenz að aust-
urískum meistara í handknattleik síðustu
þrjú ár og stefnir að fjórða titlinum í vor.
Dagur er búinn einstökum leiðtoga-
hæfileikum, sem sést best á því að hann
hefur verið fyrirliði í sínum hópi frá því
hann var ungur drengur í Val, í íslenska
landsliðinu og í verkefnum sínum erlend-
is. Valsmenn vænta mikils af því að njóta
þessara hæfileika Dags við uppbyggingu
starfsemi Vals í þeim nýju og glæsilegu
mannvirkjum sem tekin verða í notkun á
næsta ári. Það eru spennandi tímar fram-
undan að Hlíðarenda.
Dagur er 33ja ára, kvæntur Ingibjörgu
Pálmadóttur kennara og eiga þau þrjú
böm.
Hafiðbið heypf það? . .
valur er islandsmeistari
Veturinn 1929-30 æfði ég leikfimi hjá
Jóni Þorsteinssyni með það fyrir augum
að taka þátt í hópsýningu á Þingvöllum
á Alþingishátíðinni. f maí varð ég fyrir
þeirri óheppni að hásin slitnaði illa. Fékk
þó ótrúlega fljótt lækningu, en þorði ekki
að halda áfram leikfimi, en hallaði mér
heldur að knattspymu, og lagði áherslu á
að geta keppt með Val um sumarið. Hins
vegar hafði ég mjög gott af þessum leik-
fimiæfingum hjá Jóni, og komu þær mér
að góðu haldi síðar.
íslandsmótið á þessu vori verður mér
alltaf minnisstæðast allra móta og þá
sérstaklega úrslitaleikurinn. Æfingamar
allan veturinn, sú félagslega samheldni
og sú spenna, sem var í þessum sam-
stillta hóp, verður mér alltaf minnisstætt
tímabil. Ég minnist líka þegar við fómm
til síra Friðriks upp í KFUM fyrir leikina
og þá sérstaklega fyrir úrslitaleikinn við
KR. Hann talaði vinsamlega og hvetjan-
di til okkar og það hafði mjög góð áhrif
á okkur. Síðan gengum við f fylkingu
suður á völl og séra Friðrik með okkur.
Hann hafði aldrei séð Val vinna leik, og
nú var spurningin hvort það heppnaðist í
þetta sinn.
Leikurinn var mjög spennandi, jafn
og tvísýnn. Okkur var öllum ljóst að við
lékum á móti sterku liði og því urðum við
hver og einn að gera það sem hægt var
til að standast þá. Má nefna úr liði KR
menn eins og „tríóið" Hans, Steina og
Gísla, allt bráðsnjalla leikmenn. Þessara
manna varð að gæta sem mögulegt var,
og kom það í minn hut að gæta Hans
Kragh. Ólafur Sigurðsson fékk aftur að
hugsa um Gísla, og var það ekki auðvelt
verk. En Ólafur truflaði hann oft undar-
lega vel, og einkenndist það oft af því
hve laginn hann var að krækja knettinum
af Gísla, án þess að hrófla með hrindin-
gum við honum. A þessu kunni ég ekki
lag, varð að ganga inn í mennina sem ég
átti við. Mér er alltaf minnisstætt úrslit-
amarkið sem Jóhannes Bergsteinsson
gerði. í fyrsta lagi að Valur hafði nú tekið
forystu, og í annan stað hve markið var
skemmtilega skorað, með hreinu skoti í
bláhornið og óverjandi fyrir markman-
ninn.
Eftir leikinn var ys og þys á vellinum
og fagnaðarlæti Valsunnenda mikil og
nú hafði séra Friðrik séð Val sigra. Þegar
leik var lokið og úrslit ljós, reis maður
úr sæti sínu ekki langt frá síra Friðrik
og kallar kröftugri röddu út yfir mannf-
jöldann: „Hafið þið heyrt það, Valur er
íslandsmeistari!“ og lætur síðan fólkið
hrópa ferfalt húrra fyrir Val. Maður þessi
var Sigurður Pétursson frá Álafossi.
Síðan var okkur afhentur bikarinn, og að
því loknu fórum við til síra Friðriks og
tókum í höndina á honum. Gleðisvipurinn
á andliti hans leyndi sér ekki.
Úr gömlu Valsblaði, Hrólfur
Benediktsson skrásetti
12
Valsblaðið 2006