Samtíðin - 01.12.1934, Blaðsíða 24

S AMTÍÐIN
heimabrugg, vátrygðar búðar-
vöru og margt og margt annað.
Eins og þú sérð, Georg, er
hér mikið svigrúm.
Já, mér þykir það. En það
hlýtur að kosta feikna æfingu
að nota þessa aðferð til hlýtar.
Gettu nærri.
Ég sé ekki betur en hún
sé einhlýt í hverju vafamáli, ef
rétt er á haldið.
0 — sei, sei, nei! Það getur
komið fyrir að maður þurfi að
kafa dýpra. Við skulum segja,
að fyrir komi orðið kvon, þar
sem eftir meiningunni ættu að
standa hundur. Nú vitum við, að
orðið kuon var til í. frumger-
mönsku og þýddi hundur. Það
segir sig sjálft, að þetta gamla
orð gat hafa geymst sem ætt-
argripur í fórum einhvers forn-
manns, og hann tekið til þess
i viðhafnarskyni við eitthvert há-
tíðlegt tækifæri. í þessu getur
ráðningin legið.
En fleira kemur til greina.
Torskilið vafamál getur stafað
af ritvillu hjá afritara. Það er
ekkert óeðlilegt við það. Afrit-
arinn er nefnilega stundum
seinna á ferðinni en frumritar-
inn. Og það eru engin takmörk
fyrir því, hvaða skissur afritari
getur gert. Honum getur orðið
á að skrifa skammorf, þar sem
í frumritinu stóð viðhorf, eða
gleraugnahús, þar sem í frum-
ritinu stóð fjórgengishreyfUl,' og
22
svona mætti lengi telja. — öll
svona rannsókn verður að byggj-
ast á vísindalegum rökum. Það
hefir komið fyrir, að skýrendur
hafa neyðst til að yrkja gamlar
vísur upp, til þess að gera þær
skiljanlegar' En slíkt þykir nú
ekki vísindalegt og er ekki gert,
ef annars er nokkur kostur. —
Hreinar tilgátur, sem ekkert
hafa við að styðjast, skyldi mað-
ur aldrei nota. Þær gefa ekki
vísindalega niðurstöðu, nema ef
svo stendur á, að eldri skýrandi
hafi áður komið fram með sömu
eða eða hliðstæða tilgátu.
Jæja, Kusi. Það er nú ekki
fyrir mitt leikmannshöfuð að
botna í þessu. En gaman þætti
mér að sjá skýringuna á vís-
unni, sem þú sýndir mér áðan.
Það skal ég gera, með ánægju.
Þér er líka veikomið að afrita
skýringuna. Það getur orðið þér
að liði, ef þú hugsar eitthvað
meira um þessi mál.
Ég var lengi að átta mig á
skýringunni, og vantaði þó ekki
að Markús létti undir með mér.
Mikill galdrakarl ertu, Kusi.
En er ekki þetta nokkuð gamal-
dagsháttur að skýra vísur?
Gamaldags? Jú, það er ein-
mitt það sem hann er. Þetta er
aðferðin, sem allir lærðir menn
hafa notað í 100 ár, og hún er
nótuð enn í dag. Líttu í Forn-
ritaútgáfuna nýju! Eða heldurðu
kannske að rannsóknaraðferðum