Samtíðin - 01.10.1938, Qupperneq 30

SAMTÍÐLN
26
þeim áskotnast íneð samningi, held-
ur einungis með sigurvinningi. El'
þeim verður gefin Danzig, nnmu
þeir samstundis krefjast þess, að
þeir fái landskiká þann, er Pólverj-
ar eiga að Eystrasalli. Eái þeir sneið
af Holtsetalandi, munu þeir von-
um bráðar krefjast landsvæða í
Belgíu og Danmörku. Slík tilköll
eru á stefnuskrá Hitlers.
Ef Þjóðverjar ætla sér að vinna
sigur, er sú sigurvon þeirra ein-
göngu bundin við París. Hver veitti
þeim Versala-smánina? Frakkar.
Enginn-Þjóðverji hugsar framar um
það, að í heimsstyrjöldinni var
jjýská stjórnin stáðráðin i því, að
leggja eignarliald á öll þau land-
flæmi, sem herir hennar höfðu
náð langarhaldi á, og setli hún þá
Rússum þeim og Rúmenum, er beð-
ið böfðu ósigur 1‘yrir þýska liern-
um, afarlcosti.
Það, sem greypt er inn í sál sér-
hvers skólabarns í Þýskalandi, eru
atburðir þeir, sem gerðust í spegil-
salnum i Versölum, þar sem tígris-
dýrið (þ. e. Clemeneeau) sat og
neyddi Þjóðverja til að undirrita
friðarsamninga, sem afvopnuðu þá.
Endurminningin um þennan atburð
er stórvel til þess fallin, að vekja
nýja styrjöld. Hún hefir vakið í
brjóstum Þjóðverja þá kend, að
þeir hafi verið undirokaðir, og þá
smán hyggjast þeir að hreinsa af
sér, hvað sem það kostar.
Það er misskilningur, er menn
halda því fram, að Hiller sé ekki
þýskur i anda. í lýðæsingastarfsemi
sinni sameinar hann þær tegundir
áróðurs, sem megna að gera Þjóð-