Fréttablaðið - 05.06.2010, Qupperneq 49

LAUGARDAGUR 5. júní 2010 3
„Við höfum fengið alveg stórkostleg viðbrögð við þess-
ari vörulínu og það kom okkur reyndar dálítið á óvart
hversu móttökurnar hafa verið góðar frá Íslend-
ingum, því upphaflega markmiðið var að ná til
ferðamanna,“ segir Kristín Stefánsdóttir, sem
ásamt frænku sinni, Kolbrúnu Eddu Júlín-
usdóttur, setti vörumerkið Aunts Design
Iceland á fót í desember síðastliðnum. Mark-
mið þeirra er að bjóða upp á ýmsar vandaðar
vörur þar sem íslenska lopapeysumunstrið er
haft í fyrirrúmi.
Frænkurnar hafa báðar mikla reynslu í bransanum, en
Kristín stofnaði og hannaði NONAME-förðunarlínuna og
Kolbrún er textíl-hönnuður. Hugmyndina fengu þær á síð-
asta ári þegar þær sinntu báðar hlutastörfum. „Við fórum
að velta fyrir okkur sniðugum hlutum til að gera í kreppu
og leist vel á ferðamannaiðnaðinn, sem við trúðum að yrði
stór á næstu árum. Hugmyndin kviknaði þegar yngri sonur
minn gat ekki klæðst lopapeysu vegna kláða og það var vönt-
un á bolum með áprentuðu lopamunstri,“ segir Kristín og
bætir við að mynstrið sem notað er á fyrstu vörurnar sé
fengið frá peysu sem tengdafaðir Kolbrúnar fékk að gjöf á
sjöunda áratugnum.
Frænkurnar ákváðu þó að einblína
ekki á boli heldur settu stefnuna á að
þróa og hanna heilsteypta vörulínu sem
samanstendur af könnum, glösum fyrir
snafsa og kerti auk handprentuðu bol-
anna sem fást í öllum stærðum, fyrir
karla, konur og börn. „Það hefur ansi
mikil vinna farið í að hanna munstrið og
grafíkina, en auk þess leggjum við mikið upp úr
því að umbúðirnar séu fallegar og hver vara sé
í raun tilbúin, falleg gjöf. Þar höfum við notið
aðstoðar grafíska hönnuðarins Róberts Einars-
sonar,“ segir Kristín.
Hún segir von á nýjungum í vörulínunni
fljótlega, jafnvel strax í haust, enda vinna
frænkurnar eftir þriggja ára áætlun sem
felur í sér að sinna innanlandsmarkaði vel
í upphafi. „Við erum afar stoltar af þess-
um vörum og ekki síst því að mestöll vinna
við vörurnar fer fram hér á Íslandi,“ segir
Kristín. Frekari upplýsingar um línuna og
útsölustaði má finna á auntsdesign.is.
kjartan@frettabladid.is
Frænkur hanna saman
Lopapeysa sem klæjaði undan kveikti hugmyndina að vörulínunni Auntsdesign hjá frænkunum Kristínu Stefánsdóttur og Kolbrúnu Eddu
Júlínusdóttur. Íslenska lopapeysumunstrið er í fyrirrúmi á vörum þeirra.
Snafsaglösin rúma u.þ.b. tvöfaldan snafs
og eru seld fjögur saman í öskju.
Kertaglös fyrir venjuleg sprittkerti.
FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Frænkurnar Kristín og Kolbrún Edda eru margreyndar í bransanum. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Tilurð mínigarða má rekja til grasa-
fræðingsins Nathaniels Ward árið
1829 þegar hann tók eftir því að
burkni sem hann ræktaði tók að
blómstra þrátt fyrir að vera í þétt-
lokaðri sultukrukku. Svo frumleg
þótti sú uppgötvun hans, og gagn-
leg á tímum sjóferða, að Evrópu-
búar gátu nú tekið heim með sér
hitabeltisplöntur á ferðum þar sem
vatn var af skornum skammti, en
burkni Wards var sýndur á heims-
sýningunni 1851 sem jurt sem
hafði ekki verið vökvuð í átján ár.
Það er leikur einn að útbúa
eigin mínigarð og krefst lítils ann-
ars en gleríláts, malar, moldar og
plantna.
Fyrst er sett möl í botninn og
svo pokastrigi eða mosi yfir möl-
ina. Því næst eru sett viðarkol og
að síðustu mold, en þá er tíma-
bært að koma fyrir plöntum, helst
smávöxnum og tiltölulega harðger-
um sem una sér vel í meðalröku
umhverfi, eins og burkna, berg-
fléttu og bromeliu.
Haltu jarðveginum rökum en
vökvaðu sparlega og gættu þess
að ekki myndist of mikill raki en
þá myndast þétting á glerið og
sveppagróður sest á plöntur og
jarðveg. Hagræddu lokinu til að
stjórna rakamagninu, því á end-
anum kemst á jafnvægi. Mínigarð-
ar án loks þurfa meiri vökvun og
umsjá þar sem uppgufun verð-
ur meiri.
Þeir áköfustu skreyta mínigarða
sína með steinum og hvers kyns
fígúrum, en í görðum sem þessum
myndast dásamleg lítil veröld sem
hægt er að hafa inni fyrir þá sem
ekki geta keypt sér landareign úti í
náttúrunni.
Leynigarður í glasi
MÍNIGARÐAR Í HVERS KYNS KRUKK-
UM ERU AFTUR AÐ SLÁ Í GEGN.
Mínígarðar eru sveipaðir dulúð
þar sem þeir lifa og dafna í eigin
loftslagi.
Íslensk hönnun
er auðlind til framtíðar
Kraum í Aðalstræ , Kjarvalsstöðum,
Hönnunarsafni Íslands og Kraum-ung í Hafnarhúsi.