Fréttablaðið - 28.08.2010, Qupperneq 30

30 28. ágúst 2010 LAUGARDAGUR
É
g var búinn að ákveða
og lofa sjálfum mér að
leggja í hann fyrir jól
2009, svo ég lagði í hann
á Þorláksmessu. Ég varð
að standa við loforð-
ið,“ segir Baldur Kristjánsson ljós-
myndari, en fyrsti áfangastaður í
heimsreisunni hans var London, þar
sem hann beið heila nótt eftir flugi
áfram til Indlands. Sú bið sló tóninn
fyrir ferðalagið með heilræðum frá
lifuðum norskum sjóara.
„Hann sagði að að ég væri ungur
og ætti eftir að upplifa margt en
að gullna reglan væri að „happy
people meets happy people“. Ef þú
brosir framan í heiminn þá brosir
heimurinn framan í þig. Sú setning
varð eins konar lykilsetning ferða-
lagsins,“ segir Baldur og bætir við
að hann hafi aldrei orðið einmana
þessa tæpa átta mánuði sem hann
var á ferðalagi, enda hitti hann og
kynntist mörgum bakpokaferða-
löngum og innfæddum sem sýndu
honum alla jafna mikinn áhuga.
„Myndavélin var hinn besti
ferðafélagi og var líka góð leið til
að kynnast fólki og brjóta ísinn.
Ég var alltaf að smella myndum af
fólki í kringum mig og leitin að góðu
myndefni leiddi mig á staði sem ég
hefði örugglega ekki komið á ef ég
hefði farið eftir ferðahandbókum á
mestu túristastaðina,“ segir Baldur,
en að fara ekki eftir ferðahandbók-
um og kaupa bara miða aðra leiðina
í lestar og flugvélar voru nokkurs
konar siðareglur ferðalagsins. Allt
var mjög tilviljanakennt.
Myndavélin gerði það að verkum
að Baldri var tekið opnum örmum
hvert sem hann fór og oftar en ekki
fékk hann að kynnast siðum og venj-
um innfæddra í fjölskyldumatar-
boðum. Tólf lönd. Óteljandi staðir.
Fullt af ævintýrum.
„Ég hitti svo marga bakpokaferða-
langa á hostelum og þar skiptumst
við á ferðasögum á kvöldin. Ég ætl-
aði að vera nokkuð skipulagður og
koma í veg fyrir að ég myndi missa
af einhverju skemmtilegu en gafst
mjög fljótt upp á því. Það reyndist
skemmtilegra að láta tilfinninguna
ráða för,“ segir Baldur og bætir við
að þegar upp er staðið sé það fólk-
ið sem maður hittir á leið sinni um
heiminn sem stendur upp úr frekar
en staðirnir. „Skemmtilegustu sög-
urnar sem ég segi úr ferðinni eru af
fólki en ekki fornri höggmyndalist
eða flottum mannvirkjum. Þannig
eru sögurnar úr ferðinni ekki síður
merkilegar en myndirnar.“
En hvað tekur við eftir svona
ferðalag? „Núna hefur það alger-
an forgang að gera því efni sem ég
sankaði að mér í ferðinni góð skil.
Það er af nógu að taka og mikilvægt
að finna því góðan farveg í máli
og myndum. Það eru ýmis teikn á
lofti en línur munu skýrast á næstu
dögum.”
Á vefsíðunni www.baldurkristj-
ans.tumblr.com er hægt að lesa
frekar um ævintýri Baldurs, skoða
myndir og horfa á myndbandadag-
bók hans frá ferðalaginu góða.
Brosti framan í heiminn
Mataeitrun í Nepal. Hirðljósmyndari í Indlandi. Baldur Kristjánsson ljósmyndari er nýkominn til landsins eftir átta mánaða
flakk um heiminn þar sem ævintýrin eltu hann. Tilviljanir réðu áfangastöðum og myndavélin var leið hans til að kynnast inn-
fæddum. Álfrún Pálsdóttir settist niður með ljósmyndaranum, sem segir gott skap og breitt bros vera besta veganestið.
KAMBÓDÍA „Ég gerði mér ekki grein fyrir því hversu hryllileg
fjöldamorðin í Kambódíu voru fyrr en ég fór á „Killing Field“ í
Phnom Penh. 2,2 milljónir manna voru myrtar og stór hluti þeirra
voru börn. Þessi litla stelpa sem horfði á mig í gegnum girðing-
una á einum „Killing Field“ leyfði mér að smella mynd af sér.“
INDLAND „Myndavélin var minn besti vinur á ferðalaginu og
auðveld leið til að kynnast fólki. Hér er ég með litlum indversk-
um strák sem var algjörlega heillaður af stafrænu tækninni.
Hann tók nokkrar myndir og var með þetta allt á hreinu, mynd-
uppbyggingin góð og headspace-ið hæfilegt.“
TÍBET „Tíbet-ferðin voru mestu vonbrigðin miðað við væntingar. Fólkið þar og
landslagið var frábært en eina leiðin til að komast inn í landið var með skipulögðum
túr þar sem allt var niðurnjörvað og stíft. Hér er ég í höfuðborginni á meðan restin
af hópnum var að skoða enn eitt hofið sem ég nennti ekki að sjá. Ég ætlaði að taka
mynd af mér með höfuðborgina í baksýn þegar þessi fjölskylda kom og vildi endi-
lega fá að vera með mér á myndinni, mér til mikillar gleði.“
TÍBET „Þegar ég lít á þessa mynd nokkrum mánuðum eftir að ég tók hana finnst
mér eins og hún sé stíliseruð. En svo er ekki. Þetta er síðasti dagurinn í Tíbet og allur
hópurinn kominn með nóg af því að vera stoppaður á klukkutíma fresti af kínversku
löggunni fyrir langa vegabréfaskoðun. Við fengum bílstjórann til að keyra með okkur
þar sem engar löggur voru og það var langbesti dagurinn. Þessi mynd er ein af
mínum uppáhalds.“
NEPAL „Þegar ég kom til Nepal kom ekki annað til greina en að fara uppí Himalaya-fjöllin í þrettán daga göngu að Everest Basecamp. Hér er ég á níunda degi í 5.550 metra
hæð uppi á tindi sem heitir Kala Patthar. Mount Everest speglast í sólgleraugunum. Þarna opnaði ég Toblerone súkkulaði sem ég hafði sparað alla ferðina. Besta súkkulaði-
stykki sem ég bragðað.“
Hirðljósmyndari forsetans
„Ég var nýbúinn að fagna áramótun-
um á Goa á Indlandi þegar ég fékk
tölvupóst frá sendiherranum á Ind-
landi sem hafði frétt af mér í landinu.
Hann spurði mig hvort ég væri til í að
mynda opinbera heimsókn forseta-
hjónanna um Indland. Ég fór frá því
að vera skeggjaður, í stuttbuxum og
sandölum og lét sérsauma á mig
jakkaföt, rakaði mig og fylgdi forset-
anum hvert fótmál í Mumbaí, Delí
og Bangalore. Þarna er ég að kveðja
forsetahjónin og lúxusinn,“ segir Bald-
ur en skemmtilegt er frá því að segja
að þessi opinbera heimsókn Ólafs
Ragnars og Dorritar Moussaieff til
Indlands var aðeins nokkrum dögum
eftir að forsetinn synjaði Icesave-lög-
unum með eftirminnilegum hætti.