Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 23

M O R G U N N
149
námum og hélt þeim starfa áfram til ársins 1936, er
hann var á þrítugasta árinu. Þá var miðilsstarf hans
orðið svo víðtækt, að hann hlaut að helga sig því einu.
Þegar hann var 21 árs, kynntist hann ungfrú Rhode
Bartlet, sem tveim árum síðar varð eiginkona hans, en
hún og fjölskylda hennar voru ákveðnir spiritistar. Fram
^ð þessu hafði hann litla þekking haft á spiritismanum
og skoðaði hann sem hvern annan hégóma. Samt lét
hann tilleiðast, að sækja tilraunafundi í heimili unnustu
sinnar, en hann gerði það í byrjun vegna þess eins, að
þar fékk hann að sitja við hlið hennar. Áhuginn var fyr-
lr því en ekki öðru. Á þessum fundum sannfærðist hann
Þó um, að þar gerðust merkilegir hlutir.
Þegar fram í sótti fór að gera vart við sig á þessum
fundum vera frá andaheiminum, sem kvaðst vera anda^
stjórnandi Webbers, og fullyrti, að hann væri gæddur
sálrænum gáfum. Það reyndist ekki auðvelt að komast
fram hjá, að taka mark á því, er vera þessi sagði, því
að t. d. vísaði hún einu sinni á, hvar lík manns nokkurs,
sem um hríð hafði verið saknað, væri að finna, og
fannst líkið þar. Það fór nú að koma í ljós, að ekki var
allt með felldu um hinn unga mann. Einu sinni sagði
hann t. d. vinnufélaga sínum, að annar félagi þeirra
væri dáinn. Það verður ekki annað ráðið af frásögninni
en að Webber hafi sjálfum verið hulið, hvernig hann
vissi þetta. Þeir höfðu verið saman við vinnu þennan
sama dag, hann og þessi ,,dáni“ maður, og þá var ekki
annað að sjá, en að hann væri við beztu heilsu. Vinur
hans hló nú að þessari kjánalegu fullyrðingu, en þetta
reyndist þó alveg rétt. Maðurinn hafði skyndilega hnig-
ið örendur niður, þar sem hann sat að tedrykkju heima
hjá sér, en Webber hafði sannanlega ekki borizt nein
venjuleg vitneskja um það.
Þegar vinir Webbers voru orðnir sannfærðir um mið-
ilsgáfu hans, mynduðu þeir um hann hring, til að þjálfa
hana, og þó varð það ekki fyrr en eftir tveggja ára