Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 30

156
MORGUNN
böndin, eins og- þau liggja í stólnum, þegar miðillinn
hefir verið fluttur úr honum, en það hefir aldrei reynzt
mögulegt, jafn vel ekki miklu minna og grannvaxnara
fólki en miðillinn er. Þessar tilraunir hafa enn fremur
ævinlega haft talsverðan hávaða og þrusk í för með
sér, en flutningur miðilsins fór ævinlega fram hávaða-
laust með öllu, nema hvað að eins mátti heyra, þegar
hann var fluttur til baka og féll niður í stólinn.
í júnímánuði 1939 voru þrír fulltrúar frá þrezka út-
varpinu, B.B.C., viðstaddir fyrirbrigðin. Þeir önnuðust
öryggisráðstafanirnar og bundu miðilinn. Einn þeirra,
hr. Lot de Biniere, hafði meðferðis langan baðmullar-
þráð, sem hann vafði, auk kaðalsins, utan um hand-
leggi miðilsins og stólbríkunnar, um manchettu-hnapp-
ana báða, upphandleggina, stólarmana og þvert yfir
líkamann. Meðan miðillinn lá þannig í transinum, marg-
bundinn og vafinn og auk þess gætt af tveim útvarps-
fulltrúunum, sem héldu sinn í hvora hönd hans, var
hann klæddur úr jakkanum og ljósið kveikt um leið Og
jakkinn datt á gólfið fyrir framan þá. Iívernig var slíkt
mögulegt. meðan báðum höndum hans var haldið? Síð-
an var aftur slökkt og þá var miðillinn á augabragði
færður í iakkann aftur, með sama dularfulla hættinum.
Fundurinn stóð vfir í tvær klukkustundir, og að honum
loknum var hr. de Biniere hvattur til að rannsaka mið-
ilinn rækilega. gekk hann úr skugga um, að á honum
hafði ekkert haggazt. allt var í beim skorðum. sem bað
hafði unnrunalega verið bundið í. Þá bað stiórnandinn
de Biniere um að slíta baðmullarbráðinn. Það gerði hann
fyrirhafnarlaust. Þetta sýndi, að hin allra minnsta eðli-
leg líkamshreyfing miðilsins, meðan fyrirbrigðin voru
að gerast, hefði óðara slitið baðmullarþráðinn.
MiðiIIinn er klæddur úr iakkanum og í hann aftur.
Á það hefir þegar verið minnzt, að margsinnis hefir
það komið fyrir, að í transinum hefir miðillinn vex-ið