Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 64

190
MO RG UNN
Þá má og benda á það, að fornleifa og mannfræði-
rannsóknir síðari tíma benda til þess, að frumskóga-
byggjar og villimenn nútímans, sýni oss nokkurnveginn
rétta mynd af þeim kynflokkum, sem menningarþjóðir
nútímans eigi ættir að rekja til. Full ástæða er því til
að ætla, að gerist sálræn fyrirbrigði meðal villimanna
kynflokka nútímans (og það er sannað mál), þá hljóti
samstæð fyrirbrigði að hafa gerzt meðal kynflokka
þeirra, sem nútímamenn eiga ættir að rekja til.
En þótt þessari síðastnefndu ályktun sé sleppt, þá hafa
næg rök verið leidd að því, að þessarra dulrænu skyn-
hæfileika hafi orðið vart meðal hinna ýmsu kynflokka
mannkynsins frá ómunatíð. Á vegferð mannkynsins
hefir alltaf verið að bregða fyrir leiftrum úr dulardjúp-
um vitundarlífsins, og þau hafa eðlilega dregið að sér
athygli mannanna á öllum tímum. Þetta er óvefengjan-
leg staðreynd. Það er einnig sannað atriði, að aldrei
hefir neins þess orðið vart í sambandi við frramkvæmi
hæfileika þessara, að áhrifa líffræðilegrar þróunar hafi
að nokkru gætt í sambandi við starfsháttu þeirra. En —
ef líffræðileg þróun eða lögmál hennar hafa ekki haft
ne;n áhrif á starfsháttu þeirra, þá getur hún ekki heldur
verið þeim ásköpuð.
Vér skulum nú að lokum víkja nokkurum orðum að
viðfangsefni því, sem hér um ræðir, frá sjónarmiði dag-
legs lífs, eins og því er lifað nú. Er sennilegt að þessir
dulrænu skynhæfileikar svo sem huglestur, hugsana-
flutningur, fjarskynjun, skyggni í fcrtíð, nútíð og fram-
tíð kunni að reynast mönnum hagnýtir í daglegu lífi?
Ekkert bendir til þess að svo sé. Dr. Gustave Geley
ræðir nokkuð um þetta í bók sinni: ,,From the Uncons-
cious to the Conscious“. Hann kemst þar m. a. svo að
orði á einum stáð:
„Hugsið yður mann, sem gæti hagnýtt sér einn eða
fleiri þessara hæfileika að vild í daglegu lífi. Vér skul-