Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 70

196
MO RG UNN
um ódauðleik mannsandans, framhaldslíf mannlegs
persónuleika".
Engum getur blandazt hugur um, hversu mikið fræði-
legt gildi slík yfirlýsing eða yfirlýsingar hafa að geyma.
1 þessu sambandi vitnar Bozzano til sérstakrar ritgerðar
um þetta efni, en þar tekur hann upp ummæli og niður-
stöðuályktan'r ýmissa merkustu sálarrannsóknamanna
nútímans. Ritgerð þessa hefi ég ekki séð. En mér þykir
rétt að tilfæra hér ummæli eins þessa manns, sem fast-
-"t hef'r staðið gegn spiritist'sku skýringunni. Þau eru
‘Þk, að þau verðskulda sérstaka athygli. Þau eru
tek'n úr bók Podmore: Modern Spiritualism, Vol. II.
p. 359.
,J, raun og veru skiftir það mjög litlu, hvort unnt
muni vera eða ekki fyrir borgara annarra tilverusviða,
að halda uppi sambandi við jarðneska menn öðru
hvoru. — Það, sem máli skiftir, er fyrst og fremst, hvort
unnt sé að finna sannanir fyrir því, út frá hæfileikum
vitundarlífsins, að líf og tilvera sálarinnar sé ekki háð
efnislíkamanum. Ef sannanir fást fyrir því, að þekking
á fjarlægum viðburðum og huldum efnum getur borist
inn í vökuvitund mannanna í dásvefni, meðvitundar-
leysi, eða dulrænu, annarlegu ástandi, ef sál hans
reynist unnt með einhverjum hætti að skyggnast inn í
fortíðina, eða að lesa úr rúnum framtíðarinnar, eins
cg um opna bók væri að ræða, þá virðist vera alveg
fullkomlega réttmætt að álykta, að hún hafi ekki verið
búin slíkum skynhæfileikum með jarðlífið eitt í huga.
Fram hjá því er ekki unnt að ganga, að þessir óvenju-
legu skynhæfileikar benda ómótmælanlega til æðri
tilverusviða, þróunar, sem elcki sé háð efnistilverunni,
enda sýnast þessir dulrænu skynhæfileikar snerta dag-
legt líf mannanna harla lítið.
í fáum orðum sagt, er ekki unnt að hugsa sér, að þeir
séu leifar áðurmyndaðra skyntækja, sem líffræðileg
þróun hafi að engu gert, vegna þess að þeir hafi ekki