Morgunn - 01.06.1983, Blaðsíða 85

83
„DULSÁLARFRÆÐI ER EKKI . . .“
þýðir það í rauninni að afleiðingin, sem sé áreiti einhvers
atburðar, verður til á undan orsökinni, atburðinum sjálf-
um. Þetta fellur náttúrlega ekki undir neitt lögmál sem
við þekkjum nú, og það eru ekki til neinar kenningar um
hvernig þetta gæti átt sér stað, að minnsta kosti ekki
kenningar er falla innan ramma vísindalegrar þekkingar“.
Sannanir
— Telurðu að það verði hægt að fullyrða eitthvað um
þessi mál í fyrirsjáanlegri framtíð?
„Ég efast um að það verði í bráð í svo ríkum mæli að
það hljóti almenna viðurkenningu og brjóti niður sterk-
ustu fordóma. Aðeins áframhaldandi rannsóknir munu út-
kljá það. í því sambandi vil ég vekja athygli á því að í
vísindum er yfirleitt talað um líkindi en ekki hreinar og
beinar sannanir. Ýmis vísindaleg lögmál sem við lítum á
sem sönnuð, eru í raun byggð á sterkum líkum. Þá er
þróun vísindagreina ákaflega háð framförum á sviði rann-
sóknaaðferða. Þar er dulsálarfræðin engin undantekning".
— Hverjar hafa helstu rannsóknir þínar verið að und-
anförnu? Þú ert að líkindum kunnastur fyrir rannsóknir
um sýnir á dánarbeði.
„Já, þar vorum við að kanna fyrirbæri sem ef til vill
gæti bent til þess að vitundin lifi eftir líkamsdauðann.
Annars hef ég nú í nokkur ár eytt verulegum tíma í það
að athuga hvort samband sé milli tiltekinna sálfræðilegra
þátta og þess sem kallað er dulskynjun. Við höfum náð
nokkuð góðum árangri. Til er það í sálfræði sem kallast
varnarhættir; nefnilega að menn verjast óþægilegum áreit-
um frá umhverfinu í mismunandi miklum mæli. Sumir
stinga höfðinu í sandinn og loka fyrir öll áhrif en aðrir
eru mjög opnir, svo ég lýsi þessu á grófasta hátt. Við höf-
um reynt að mæla hvort samband sé milli varnarhátta og
fyrrnefndrar dulskynjunar, en það er best gert með get-
raunum; það er mælt hvernig fólki gengur að afla upplýs-