19. júní - 19.06.1957, Síða 11

til franskt institút og enskt o. fl., þá liggja leiðir
þeirra í fyrrnefndan Kjallara.
Þar er lágt undir loft og varla hægt að sjá horn-
anna á milli fyrir reykjarmekki frá heimatilbún-
um sígarettum eða pípum. Kliðurinn af samtali
heyrist langar leiðir, einhver spilar á píanó og
syngur. I liann er hent fimmeyringi og hann beð-
inn að hætta, en hann lætur ekkert vanmat á list-
inni trufla sig. Þar er oftast svo fullt, að þó að
sagnfræðingar sitji 20 við eitt fjögurra manna
borð og lagastúdentar 30 við annað, þá verða
nokkrir að láta sér nægja að sitja í breiðum glugga-
kistunum. 1 Kjallaranum fer fram margs konar
starfsemi. Þangað koma sálfræðingar í leit að rann-
sóknardýrum, en þeir, sem eru svo léttúðugir að
gefa sig í hendur þeirra, geta átt á hættu að sitja
uppi með skriflegt vottorð upp á það, að gáfnastig
þeirra sé á við meðalgreindan simpansíapa. Þar
dreifa hinir pólitiskt þenkjandi stúdentar, sem ekki
eru margir miðað við íslenzka stúdenta, út blöðum
sínum og kappræða við menn með rangar skoðanir.
Þar er aðsetur Lúdóklúbbsins undir stjórn liidó-
kóngins, sem er talinn beztur lúdóspilari í gjörv-
öllu Noregsveldi og jafnvel þótt hin gömlu skatt-
lönd væru með talin. Þangað er farið, ef leiklistar-
félagið vantar statista eða súflör. Þar eru áríðandi
mál afráðin eins og hver eigi að bjóða sig fram
sem formannsefni í félagi lagastúdenta. Þar sitja
stúdinur og láta sér tíðrætt um búningana, sem
þær ætla að bera á grímuballi húmanista. — Þar
hefur margur stúdentinn og mörg stúdínan hitt
hamingju sína.
Eitt af erfiðustu vandamálum Oslóarstúdenta
hefur verið húsnæðiseklan. Húsnæðismiðlunar-
skrifstofa er rekin af Studentsamskipnaden, en það
eru ópólitísk samtök, sem allir stúdentar skráðir
við háskólann eru félagar að. Það annast hags-
munamál stúdenta, eins og miðlun ríkislána, rek-
ur ódýra matsölu, ferða- og vinnumiðlunarskrif-
stofu, gefur út blað og sér um, að stúdentar fái
afslátt í leikhúsum, á tónleikum o. m. fl. Húsnæð-
ismiðlunarskrifstofan átti oft erfitt með að útvega
öllum þeim stúdentum húsnæði, er til hennar sóttu
og oft voru það bæði dýr og léleg húsakynni, sem
þeir urðu að gera sér að góðu. Margir þurftu að
leita sér hælis í rakafylltum Þjóðverjabröggum
frá stríðsárunum. En með hinum nýja stúdenta-
garði, sem kallaður er Stúdentabærinn að Sogni og
íslendingum mun kunnur af starfi frú Guðrúnar
Brunborg, var blað brotið í sögu húsnæðismála
stúdenta í Osló. Hann var tekinn í notkun haustið
1952 og búa þar nú 600 stúdentar, en innan
skamms mun ný blokk verða fullbúin og á þá að
vera pláss fyrir 900 stúdenta. Þeir, sem hafa verið
svo lánsamir að fá herbergi í stúdentabænum, geta
lagt frá sér allar áhyggjur um húsnæði meðan á
náminu stendur, svo framarlega sem þeir greiða
sínar 75 kr. á mánuði, og teljast það engin ósköp.
Hin ýmsu sveita- og bæjarfélög Noregs hafa keypt
lyklavöldin að fleiri eða færri herbergjum fyrir
stúdenta sína. Frú Brunborg gekkst fyrir að kaupa
10 herbergi til handa íslenzkum stúdentum í Osló,
en hana tók sárt til þeirra. Nú búa nokkrir fyrr-
verandi braggabúar í ágætum herbergjum, hafa
stóra forstofu, eldhús og bað fimm saman. 1 eld-
húsinu er setið á kvöldstundum yfir trektu kaffi
úr blárri emaléraðri könnu, eins og á hverjum öðr-
um íslenzkum sveitabæ og rætt um síðustu fréttir
að heiman. Þeir eru margir, sem notið hafa góðs
af þessum ágætu húsakynnum, þar af þrjár íslenzk-
ar stúlkur, en alls munu 7 íslenzkar stúlkur hafa
stundað háskólanám i Osló eftir síðustu heims-
styrjöld, en 2 hurfu heim til háskólans hérna
eftir stutta dvöl, en 4 munu liafa lokið embættis-
prófi. Vist er um það, að seint verður frú Brun-
boi’g fullþakkað þetta frábæra starf, að ekki sé
minnzt á alla þá umhyggju og hjálpsemi, sem hún
hefur sýnt stúdentum í hvívetna.
Stúdentabærinn verður manni fljótt sem annað
heimili. Þar er hægt að loka sig inni i einveru til
þess að njóta bóka sinna, eða ef umræðurnar í eld-
húsinu gerast háværar, má gera sér þangað erindi
og leggja orð í belg. Sé félagslundin sterk, má líta
inn í eina dagstofuna og sjá, hvað þar er manna,
eða fara upp í veitingastofuna og fá sér snúning,
ef það er laugardagskvöld, það er að segja, ef leiðin
ekki liggur í bæinn í stúdentakrána. En kráin eru
hin reykfylltu salarkynni stúdentafélagsins, Stu-
dentssamfunnet, sem elzt er og göfugast allra stúd-
entafélaga i landinu. Það er jafngamalt skólanum
og á sér langa og viðburðaríka sögu. 1 því geysa
stormar hinna ýmsu sjónarmiða og lífsskoðana.
Stundum hafa hægrisinnaðir yfirtökin, öðru sinni
er félagið róttækt. Það hefur klofnað og runnið
saman aftur. Margir af merkustu mönnum Noregs
hafa fyrst látið til sín taka innan þessa félags.
Sjálfur Björnstierne Björnson var fomaður þess
um skeið. Á þjóðhátíðardaginn, 17. maí, stígur for-
maður félagsins upp á stöpul Wergelands-stytt-
unnar í Stúdentalundinum og strengir þess heit
að vinna í anda skáldsins, sem einnig gaf félaginu
19. JONl
9