19. júní - 19.06.1957, Blaðsíða 35

Taj Mahal í Agra
við af byggðinni, var efnt til stórfenglegrar sýn-
ingar, þar sem kynntar voru rnargai' helztu grein-
ar listiðnaðar og verklegar framkvæmdir sýndar
með likönum og teikningum. Einnig var þar stór-
fengleg og glæsileg sýning í tilefni af 2500 ára
afmæli Búddha og hafði verið dregið til hennar
efni frá öllum Austurlöndum, þar sem Búddhatrú
er ríkjandi.
Handunnir munir eru fluttir frá Indlandi um
víða veröld og má þar til nefna útskorna gripi úr
tré og fílabeini, skartgripi, útsaum og vefnað margs
konar, bæði úr ull, baðmull og silki. Á þessari
sýningu mátti sjá silkiiðnaðinn allt frá hinu fyrsta
stigi, er silkiormurinn byrjar að spinna hinn örfína
þráð um púpuna. Þar mátti sjá þrjár mismunandi
tegundir af ormasilki, og fer litur þráðarins eftir
því, á hvers konar laufi ormurinn nærist. Vinnsla
silkisins hefst á því, að púpurnar eru hitaðar í ofni,
þar til lirfan deyr, þá eru tvær af tegundunum
lagðar í vatn og þráðurinn rakinn af þeim, þrem-
ur eða fjórum í senn, því einn þráður er of veikur.
Af þriðju tegundinni er silkið táið og spunnið og
verður sá þráður naumlega eins fínn og hinir, en
hann er ákaflega sterkur og fallegur í grófari dúka.
Hinu fullunna silki þarf ég ekki að lýsa, en hvergi
hef ég séð fegurri og fjölbreyttari dúka en þarna.
1 hinu umdeilda fjallahéraði, Kashmír, er mikið
unnið af fínum ullardúkum, og sjöl og ábreiður
þaðan eru heimsfræg. Erlendu konurnar, sem sóttu
UNESCO-ráðstefnuna, en störfuðu við hana, voru
ákaflega sólgnar í Kashmirsjölin og gerði ég mér
stundum til gaman að fylgjast með því, hverjar
skörtuðu með nýjum sjölum þann og þann daginn.
Þau eru líka eiguleg, hvort sem þau eru skrautofin
eða útsaumuð.
Einu sinni komum við inn í fornverzlun i Delhi,
og ægði þar saman hinum ótrúlegustu munum.
Mér varð litið á tvær ábreiður, sem lágu þar á
borði, og snarsnéri við, til að athuga þær nánar.
Sú stærri var úr rauðu silkiflosi, á að gizka þrír
19. JÚNÍ
33