19. júní - 19.06.1972, Blaðsíða 13

menningarmála af ýmsu tagi, má þar nefna bók-
menntir, kvikmyndalist, tónlist og fræðimennsku.
Það á að halda listkynningar ekki aðeins innan-
lands heldur einnig erlendis og stuðla þannig að
útbreiðslu íslenzkrar menningar. Nú, samkvæmt
lögum á ráðið einnig að hafa með höndum skreyt-
ingar á opinberum byggingum. Verkefnin blasa
allsstaðar við og sannleikurinn er sá að Mennta-
málaráð getur verið uppbyggjandi aðili í menn-
ingarmáium hér á iandi. Hinsvegar finnst mér
skipuiag stofnunarinnar vera gamaldags og ekki
í takt við tímann.
Hefur þú einhver áform um að breyta skipu-
laginu?
Já, ég hef áhuga á að gera ýmsar breytingar,
eins og tildæmis þvi að hinir og þessir sjóðir sem
nota skal til listkynninga, kvikmyndagerðar og
bókaúgáfu, að þeir renni allir i einn og sama
sjóðinn. Á þann hátt myndu peningarnir nýtast
bezt og þá þyrfti ekki að hafa margar nefndir í
gangi eins og nú tiðkazt sbr. Menningarsjóður fé-
lagsheimila, úthlutunarnefnd listamanna, svo að
dæmi séu tekin. En að sjálfsögðu er þetta allt háð
áliti menntamálaráðherra og hans samþykki.
Fer mikill tími í þetta starf?
Maður ræður því alveg sjálfur. Annars höfum
við sett all ákveðnar starfsreglur með fundi einu
sinni í viku 3 klukkust. í senn. Ráðsmenn taka
heim með sér verkefni t.d. handrit að bók og svo
bætast við ýmiss konar viðtöi við fólk og svo hef
ég viðtalstíma á föstudögum. Við, sem sitjum
í ráðinu höfum þetta öil sem aukastarf, en ég
álít að þessi störf og önnur hliðstæð þurfi að skipu-
ieggjast að nýju. Það væri ekki vanþörf á að
stokka ýmsar stofnanir upp, sem alltof lengi
hafa dankast og eru meira og minna óstarfhæf-
ar í núverandi mynd. Eg vildi t.d. óska, að ég
gæti gefið þessu starfi meiri tima.
Nú hefur þú um nokkurra ára skeið verið virk-
ur þátttakandi í stjórnmálaflokki, Iivað vakti á-
liuga sinn á stjórnmálum?
Þessi áhugi minn er arfur úr foreldrahúsum. Á
heimili okkar var mikið rætt um pólitík og öll
sjónarmið fengu að koma fram, meira að segja
voru sjónarmið okkar krakkanna tekin til greina
og tekið var tillit til skoðana okkar eins og hinna
fuilorðnu. Þannig vöndumst við krakkarnir við að
taka þátt í umræðum með öðru fólki á ýmsum
aldri sem hefði mismunandi viðhorf.
Hinsvegar hef óg aldrei tekið opinberlega þátt
í pólitík fyrr en Samtök frjálslyndra og vinstri
manna voru stofnuð, fyrir 3 árum, og í raun
og veru var það fyrir einskæra tilviljun að ég tók
þátt í stofnun flokksins.
Hversvegna taka konur jafn lítinn þátt í
stjórnmálum?
Er það ekki gamla kenningin að konan eigi að
þegja á mannamótum og hlusta á hvað karlmenn-
irnir segja. Konur eru enn þá kúgaðar og þjóðfé-
lagslega bældar. Þær eiga langt í land þangað til
litið verður á þær sem jafnoka karimanna í stjórn-
málum. Við erum ekki komin lengra áleiðis en
það, að þær fáu konur, sem voga sér út í stjórnmál
eða taka þátt í opinberum málum, eru álitnar und-
arleg fyrirbæri. Satt að segja á ég bágt með að
trúa því að einungis 3 konur á Islandi hafi áhuga
á því að sitja á Alþingi.
Hver er afstaða þín gagnvart sérstökum kven-
félögum innan stjórnmálaflokka?
Ég held að ef konur hættu að undirstrika kyn-
ferði sitt með sérstökum kvenfélögum, þá færu
þær að sinna kjarna máisins, sem eru félagsmál-
og stjórnmálin sjálf. Ég man naumast eftir því
að kvenfélag stjórnmálaflokks hafi beitt sér fyrir
nokkrum þjóðþrifamálum. Þær baka mikið taia
enn meira og búið. Ég held að þetta sé flótti frá
hinum raunverulegum vandamáium.
Margrét Margeirsdóttir.
19. Júní
11