19. júní

Ataaseq assigiiaat ilaat

19. júní - 19.06.1972, Qupperneq 42

19. júní - 19.06.1972, Qupperneq 42
held ég, að oft á tíðum verði þörf áfarmhaldandi samvinnu við nágrannaþjóðir okkar á þessu sviði. En hve^ finnst þér, að eigi að vera framtíðar- stefnan í máium áfengissjúklinga hér á iandi? Auk hinnar fyrirhuguðu byggingar við Víf- ilsstaðahæli er nauðsynlegt að koma upp þjálfun- arstöðvum á borð við Reykjalund fyrir áfengis- sjúklinga og mætti samræma aðgerðir á þvi sviði af fjárhagsástæðum. Einnig þyrfti að koma upp ,,vernduðum vinnustöðum“ fyrir þá, sem hafa skerta starfsorku af völdum áfengisneyzlu, eins og aðra öryrkja. Líka er nauðsyn á vistheimilum fyr- ir 10—15 manns, þar sem þeir áfengissjúklingar gætu dvalizt, sem lokið hefðu að vera í endurhæf- ingu og ekki eiga fjölskyldu. Ekki er nauðsyn- legt að einskorða þessi heimiii við áfengissjúkl- inga. Þegar setja á mann í lækningu vegna áfeng- isneyzlu getur komið til sjálfræðissviptingar, sem reynir mjög á aðstandendur, þar sem sú skylda er lögð þeim á herðar í núgildandi lögum, að æskilegt sé, að þeir fari fram á slíkt, ef viðkomandi óskar ekki eftir því sjálfur. Eru nokkrar breytingar, sem gera mætti til bóta í þeim efnum? Komið hefur fram hugmynd um, að koma mætti á fót óhlutdrægri nefnd sérfróðra manna, sem hefði úrskurðarvald í slíkum málum, og þyrfti þá ekki að bíða dóms, sbr. lög um berklasjúklinga og lög um barnaverndarnefndir. Síðan öðluðust menn sjálfræði sjálfkrafa aftur að lækningu lok- inni. Einnig hafa heyrzt raddir um, að fela ætti stofnun eða nefnd, að taka að sér skyldur lög- ráðamanns, þar sem það viil oft og tíðum vera ó- vinsæit fyrir einstaklinga að taka sér slikar skyld- ur á herðar. Nú er komið fram yfir miðnætti, senn tekur að birta á ný, og enginn veit, hvað morgundag- urinn kann að bera í skauti sínu. 1 rann og vrrn <rl és* aA AA-Kamlökín hafi hjargaö lifi iiiiiin Ég held, að það uppeldi, sem ég fékk, hafi bjarg- að mér frá algjörri glötun, þar sem ég var alin upp á algjöru regluheimili hjá trúuðu fólki, enda þótt við byggjum við kröpp kjör, eins og þá var títt. Þótt ég lenti sjálf úti í þeim vitahring að drekka, var það samt andstætt mínum hugsunar- hætti og lífsviðhorfum, eiginlega í andstöðu við ailt, sem ég hefði viljað. Oft geta lítilfjörleg atriði valdið þvi, að fólk lendi út í drykkjuskap, þar sem oft getur lítil þúfa velt þungu hlassi. Ég hafði aldrei bragðað vín og aldrei hugsað mér að drekka, alveg þangað til ég var á nítjánda ári. Þá kynntist ég manni, sem ég síðar giftist, og var hann tíu árum eldri en ég. Hafði hann þá þegar drukkið mikið og lengi. Við bjuggum í húsi með hjónum, sem við höfðum mik- ið samband við. Voru þau hjónin bæði mikið gefin fyrir skemmtanir og drukku talsvert. Sjálf gat ég skemmt mér á eðlilegan hátt án þess að drekka. Þessi hjón bæði og maðurinn minn einnig voru alltaf að klifa á því, að ég væri leiðinleg, þar sem ég hagaði mér ekki eins og „siðuð manneskja“, af því að ég gæti ekki haldið á glasi. Leiddist mér þetta. Og finnst mér nú, að ég hafi verið áhrifa- gjörn að láta þetta á mig fá. En hver dregur dám af sínum sessunaut, og lét ég leiðast til að fá mér glas. Þetta glas hefur valdið mér miklu böli. Frá þvi að þetta gerðist, hefi ég verið meira og minna við di-ykkju í tuttugu og sjö ár, að vísu ekki mikið í byrjun. En þessi drykkja mín þróaðist upp í það að verða mér fjötur um fót. Þannig held ég, að það sé hjá flestum. Samt tel ég, að til sé fólk, þótt teljandi fátt sé, sem getur neytt víns í hófi. Min drykkja var farin að valda mér geysilegum vand- ræðum, þegar áfengislöngunin var orðin svo sterk hjá mér, að hún sótti á mig, þegar öll skynsamleg rök mæltu gegn því, að ég drykki, þar sem ég var vinnandi manneskja. Á miðjum vinnudegi gat grip- ið mig svo sterk löngun í áfengi, að ég lét undan, þótt ég vissi, að ég yrði f jarverandi úr vinnu, jafn- vel heila viku. Löngu áður en ég kynntist AA-samtökunum, var ég farin að gera mér grein fyrir því, að ég stóð á barmi glötunar. Skömmin og niðurlægingin yfir að hafa lent út i drykkjuskap var svo mikil, að ég var alltaf að reyna að dylja mitt raunvenjlega 40 19. JÚNÍ
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

19. júní

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.