19. júní - 19.06.1974, Qupperneq 46

BROSTNIR HLEKKIR
Aðalbjörg Sigurdardóttir var fædd í
Miklagarði í Eyjafirði 10. janúnr 1887,
d<áin 16. febrúar 1974 á Akureyri. For-
eldrar hennar voru hjónin Sigiíður Ein-
arsdóttir og Sigurður Ketilsson bóndi.
Aðalbjörg aflaði sér ágætrar menntunar
bæði hérlendis og erlendis. Strax að lok-
inni barnafræðslu fór hún i kvenna-
skólann á Akureyri og síðan í kennara-
deild Flensborgarskólans í Hafnarfirði
og tók þaðan kennarapróf aðeins 18 ára
gömul. Hún var einn vetur við nám í
mjólkurbússkólanum að Hvítárvöllum,
og var um skeið mjólkurbústýra á sumr-
um en kennari að vetrinum. Hún fór
námsferðir bæði til Noregs og Englands.
Hún var fyrst heimiliskennari nokkra
vetur, en síðan kennari við barnaskól-
ann á Akureyri í 10 ár. Aðalbjörg var
árum saman i skólanefnd barnaskóla
i Reykjavík, og var í milliþinganefnd,
sem samdi þau fræðslulög, sem hér eru
enn i gildi. Hún vann mikið að barna-
verndarmálum og var formaður milli-
þinganefndar, sem samdi lög um barna-
vernd. Aðalbjörg hafði mikinn og lifandi
áhuga á þjóðfélagsmálum, en mun
aldrei hafa verið flokksbundin i stjórn-
málaflokki. Hún var þó varafulltrúi í
bæjarstjórn Reykjavikur tvö kjörtímabil,
kosin af lista Framsóknarflokksins og
starfaði raunar mestan þann tima sem
aðalfulltrúi Aðalbjörg var óvenju vel
máli farin og flutti fjölda erinda, sem
sum hafa birst á prenti, og skrifaði fjöl-
margar blaðagreinar um hin mörgu
áhugamál sín, svo sem trúmál, skóla-
og uppeldismál, áfengismál, og ýmis
kvennamálefni og jafnréttismál. Það hafa
komið út eftir hana nokkur þýdd skáld-
rit og einnig önnur t. d. allt, sem til er á
islensku eftir Indverjann J. Krishna-
murte. Hún sá einnig um útgáfu á
predikanasafni og fleiri verkum eigin-
manns síns, prófessors Haralds Niels-
sonar. Aðalbjörg var lengi i stjórn barna-
vinafélagsins Sumargjafar og sýndi skóla
ísaks Jónssonar mikinn áhuga bæði fyrr
og síðar meðan kraftar entust. Hún var
rúma tvo áratugi formaður Bandalags
kvenna í Reykjavík og átti þar að líkum
drjúgan hlut að mörgum framfaramál-
um. Áratugum saman var Aðalbjörg fé-
lagi i K.R.F.Í. og gegndi þar margvísleg-
um trúnaðarstörfum frá því fyrsta og
til þess hún kaus að draga sig i hlé af
heilsufarsástæðum. Hún var i forustu-
sveit þeirra kvenna hér á landi, sem
beittu sér fyrir jafnréttismálum karla
og kvenna og sannaði sjálf með lifi sínu
og starfi, að konur geta engu siður en
karlar átt merkan þátt í mótun og upp-
byggingu þjóðfélagsins á hverjum tíma.
Allmörg siðustu árin var Aðalbjörg heið-
ursfélagi Bandalags kvenna í Reykjavík
og Barnavinafélagsins Sumargjafar. Að-
albjörg var gift prófessor Haraldi Níels-
syni. Hún var siðari kona hans og tók
við 5 stjúpbörnum á aldrinum frá 8-17
ára gömlum, en saman eignuðust þau
hjónin tvö börn. Ollum þessum börnum
reyndist hún góð móðir og sannur vinur.
Bjarnfrídur Einarsdóttir var fædd 17.
ágúst 1897 i Norðurgröf á Kjalarnesi,
dáin 11. desember 1973 í Reykjavik.
Foreldrar hennar voru Einar Jónsson
hóndi i Norðurgröf og Margrét Jóns-
dóttir kona hans. Hugur Bjarnfríðar
hneigðist snemma að hannyrðum og fag-
urri hand.ivinnu. Hún lærði hannyrðir
hjá Guðrúnu Jósepsdóttur á Völlum á
Kjalarnesi og síðar i Reykjavík hjá Unni
Ólafsdóttur og fleirum. Bjarnfriður gekk
í Lýðskóla Ásgrims Magnússonar í
Reykjavik. Hún nam ljósmóðurfræði
fyrst í Reykjavik en fór síðan til fram-
haldsnáms i Kaupmannahöfn. Þar lagði
hún einnig stund á barnahjúkrun. Seinna
var hún á handavinnukennaranámskeiði
við Handíðaskólann i Reykjavík og var
um skeið handavinnukennari t. d. við
húsmæðraskólann að Staðarfelli, héraðs-
skólann að Reykholti í Borgarfirði og
barnaskólann i Reykholti í Biskupstung-
um Áður hafði Bjarnfríður ýmist stund-
að ljósmóður- eða hjúkrunarstörf eða hún
kenndi hannyrðir og fatasaum, lengst af
i Reykjavík. Allmörg siðustu árin kenndi
hún ýmiss konar handavinnu heima hjá
f.ér, cftir þvi sem við varð komið og
heilsa leyfði. Bjarnfríður var ógift og
barnlaus.
Eijn Jóhannesdóttir var fædd 16. júní
1909 á Seyðisfirði, dáin 13. april 1973
í Revkjavík. Foreldrar hennar voru Jó-
hannes Jóhannesson bæjarfógeti og al-
þingismaður og kona hans Jósefina
Lárusdóttir. Árið 1918 fluttist Elín með
foreldrum sínum og systkinum til
Reykjavikur, þegar faðir hennar varð
bæjarfógcti í höfuðborginni og þar átti
hún siðan heima til dauðadags. Elin
stundaði nám við Menntaskólann í
Reykjavik, og tók stúdentspróf þaðan,
einnig lauk hún prófi í forspjallsvisind-
um við Háskóla Islands. Elín Jóhannes-
dóttir var mjög félagslynd og var í rik-
um mæli húin þeim kostum, sem nauð-
synlegastir eru til góðs félagslegs sam-
starfs. Sá félagsskapur, sem hún mun
hafa starfað mest og lengst fyrir, var
skátahreyfingin. Hún gegndi þar mörg-
um trúnaðarstörfum og hlaut verðuga
viðurkenningu. Hún var ein af fyrstu
kvenskátum hér á landi og starfaði þar
a;tið af miklum dugnaði og fórnfýsi.
Elin var fyrsti formaður Styrktarfélags
I<andakotsspita)a, og átti mikinn þátt í
stofnun þess og mótun. — Elín var gift
Bergsveini Ölafssyni augnlækni. Þau
eignuðust þrjú börn.
Gróa Pétursdóttir var fædd að Hvassa-
hrauni á Vatnsleysuströnd 9. ágúst 1892,
dáin 23. júní 1973. Foreldrar hennar
voru hjónin Oddbjörg Jónsdóttir og Pét-
ur örnólfsson sjómaður og síðar fiski-
matsmaður i Reykjavík. Gróa fluttist
barnung til Reykjavikur með foreldrum
sínum og átti þar siðan heima alla ævi.
Þegar á unga aldri tók Gróa mikinn
þátt í félagsmálum. Hún var t. d. meðal
stofnenda Slysavarnafélags Islands og
siðar kvennadeildarinnar, þegar hún var
stofnuð. Hún var árum saman í stjórn
þessara félaga og mörg siðustu árin for-
maður kvennadeildarinnar. Gróa Péturs-
dóttir tók mikinn þátt í stjórnmálum.
Hún var í borgarstjórn Reykjavíkur tvö
kjörtímabil fyrir Sjálfstæðisflokkinn og
starfaði sem fulltrúi hans í ýmsum
nefndum og mun hún vera fyrsta og
eina konan til þessa, sem átt hefur sæti
í hafnarstjórn Reykjavikur. Gróa var ein
af stofnendum Sjálfstæðiskvennafélags-
ins Hvatar og starfaði þar af miklum
dugnaði. Ýms fleiri félög nutu starfs-
krafta hennar og áratugum saman var
hún i K.R.F.I. — Gróa var gift Nikulási
Jónssyni, sem lengi var einn þekktasti
togaraskipstjóri höfuðhorgarinnar. Þau
eignuðust þrjá syni og ólu auk þess upp
eina fósturdóttur.
Gudbjörg Bjarnadóttir var fædd í
Reykjavík 23. nóvember 1890, dáin 10.
marz 1973 i Reykjavík. Foreldrar henn-
ar voru Sólveig Ólafsdóttir ljósmóðir og
Bjarni Jakobsson smiður, búsett í Reykja-
vik. Báða foreldra sina missti Guðbjörg
þegar á bernsku- og æskuárum. Móðirin
dó, þegar hún var aðeins 7 ára og fað-
irinn niu árum siðar. Guðbjörg þurfti
þvi snemma að treysta mest á sjálfa sig.
Það var henni lán að hljóta góða liús-
44
19. JÚNÍ