Sameiningin - 01.04.1960, Blaðsíða 19
Sameiningin
17
Föðurinn, sem öllu ræður. En þessar bænir mínar áttu rætur
sínar í bænunum, sem móðir mín kenndi mér og hvatti
mig til að fara með reglulega. Ég álít, að bernska mín hafi
ekki verið frábrugðin í neinu bernsku annarra jafnaldra
minna á íslandi, ég tek hana hér sem dæmi, því ég þekki
hana bezt.
Þegar ég kom hingað vestur um haf til að þjóna hér
sem prestur um óákveðna tímalengd, var margt, sem hreif
mig í sambandi við kirkjulífið í þessari álfu. Til dæmis, svo
eitthvað sé nefnt, hin almenna viðurkenning, sem því
fylgir að vera góður kirkjumaður. Ég legg sérstaka áherzlu
á orðið „almenna11 í þessu sambandi. Það fylgir því almenn
viðurkenning hér, ef einstaklingurinn sækir vel kirkiu,
styður söfnuð sinn á allan hátt og leggur til starfskrafta sína
til safnaðarstarfsins í heild. Eins og áður segir, þá tek ég
þetta aðeins sem dæmi, það var margt fleira, sem hreif mig.
Mætti minna á annað atriði, það er hið almenna, sterka og
vel skipulagða sunnudagaskólastarf safnaðanna. En þegar
ég fór að undirbúa börn undir fermingu, tók ég eftir mjög
svo sérstæðu fyrirbrigði. Aðeins örfá af börnunum gátu
haft yfir eins síns liðs „Faðir vor“ eða skrifað bænina niður
orðrétta í upphafi undirbúningstímans. Þau gátu öll sagt
bænina í kór, þegar þau höfðu styrk hvert af öðru. Þegar
ég fór að rannsaka þetta fyrirbrigði nánar, skýrðust brátt
fyrir mér ýmsir drættir. Það var til dæmis ofur skiljan-
legt, að þau gætu sagt „Faðir vor“ í kór, þegar það var
tekið með í reikninginn, að þannig fara þau með hina drott-
inlegu bæn á hverjum sunnudegi í sunnudagaskólunum, og
sum þeirra jafnvel á hverjum degi í almennu skólunum.
En hitt var auðsætt, að þau höfðu ekki tileinkað sér þessa
bæn sem persónulega bæn, heldur miklu fremur sem hóp-
lestur. Ég varð einnig þó nokkuð undrandi, þegar ég bað
þau að skrifa niður bæn frá eigin brjósti, eða bæn, sem
foreldrar þeirra hefðu kennt þeim. Þá varð árangurinn álíka
óvæntur. Sum þeirra voru alveg miður sín og gátu ekki
leyst þessa þraut, önnur komu með litla borðbæn eða þá
brot úr sálmi.