Sameiningin - 01.03.1929, Blaðsíða 15

77
indum ('American Society for the Advancement of Scienceý, og
er þa<5 einn rnesti heiÖur í vísindalegu tilliti í öllum heimi. Það.
sem hann segir, er því grundvallað á nákvæmri vísindalegri þekk-
ingu um leið og það á rætur í náinni lífsreynslu, er þekkir erfið-
leika, baráttu, vonlbrigði og sigur.
“'Þegar eg var drengur í Serbíu,” segir dr. Pupin, “varði eg
nokkru af tímanum með öðrum drengjum við að sitja yfir uxum
feðra okkar meðan þeir voru á beit. Á næturnar var eg hrifinn
af töframagni stjarnanna, sem lýstu upp himinhvolfið. Eg gerði
mér í hugarlund að birta stjarnanna væri boöskapur Guðs til vor
um tíma næturinnar og um dögunina, sem var í vændum.
“Þegar klukkurnar hringdu til kvöldbæna, sagði móðir mín,
sem var guðhrædd kona, við mig, ‘Michael, heyrir þú hið guð-
lega boð, sem kallar þig að altari Drottins?’ Þannig vandist eg
á það smám saman að skoða hljóm kirkjuklukkunnar sem boð
frá Guöi.
“Það var því engin furða að þegar í bernsku lagði eg oft
fyrir mig tvær spurningar: Hvað er hljóð? og hvað er ljós? Leit
eftir svari við þessum tveimur spurningum, hefir eflaust ákvarð-
að feril minn sem vísindamanns.
“Eg komst að því sem vísindamaður að hljóð orsakast af
titringi í efnislegum hlutum. En titringur efnisins er einungis
einn litill hlekkur í því að tengja saman hinn ytri efnisheim og
hinn innri heirn mannssálarinnar. Þar í huga mannsins þýðir
sálin boðskap hljóðsins. Og því meira sem eg hugsa um þetta
sem vísindamaður, því betur sannfærist eg um að hugarburður
minn í bernsku var sannur—hljóðið er boðskapur til sálna vorra.
“Nú, þegar eg heyri Kreisler leika á hljóðfæri eða einhvem
annan stórfeldan listamann, þá finn eg til þess að hann er að láta
hina titrandi strengi tala máli, sem sannarlega flytur boðskap
frá hæðum.
“Eg hefi komist að því að ljósið er bylgjur af smáhreyfing-
um, er berast gegnum geiminn frá minstu efniseindum sólarinnar
og stjarnanna. Og alveg eins og hljóðið verkar á taugar eyrans
til að f'lytja boðskap frá hinum ytra heimi til hins innra heims
sálarinnar, eins verka bylgjur eindanna á taugar augans, sem
flytja boðskap þeirra til heilans. Þar les mannssálin úr þeim
boðskap og áttar sig á merkingu hans. Merking allra þessara
bylgja kemur þá einungis í ljós, er sálin les úr þeim. Og því rneir
sem eg hugsa um það sem vísindamaður, því betur verður mér
ljóst að geislarnir frá stjörnunum rólegu, sem féllu á augu mín er
eg gætti uxanna forðurn, voru í raun réttri boðskapur1 til sálarinn-
ar, er kunngerði dýrð Guðs.