Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.01.1920, Blaðsíða 20

Sameiningin - 01.01.1920, Blaðsíða 20
20 vörn 'Og fyrir góðan málstað. Siðferðisskemdir eru ægilegt at- riði í herkostnaðinum, hvar og hvenær sem vopn eru höfð á lofti. Og verst af öllu er það, að skakkafallið kemur helzt niður á æskulýðnum; hann er bæði vei'kari fyrir, og þar að auki verður hann að gefa sig meir við verstu hættunum heldur en eldra fólkið. í flestum stríðum er unglingunum, sem eru ólúnir og með fullu líkamsþreki, otað fremur öðrum út í sjálf vígaferlin, þar sem þrautirnar eru mestar. peir endast þar lengur og stand- ast betur eldraunirnar, heldur en rosknari menn. Um hitt er minna hugsað, að margir af unglingum þeim eru óharðnaðir andlega, þótt líkaminn lhafi náð fullum þroska. peir lenda á vígstöðvunum einmitt á því skeiði æfinnar, þegar sálarlífið er í þann veginn að taka á sig fast og varanlegt fullorðinsmiót; komast þar inn í eitthvert hið ömurlegasta umhverfi, sem hugs- ast getur, þar sem æsinga-öflin fara í algleyming, öll siðferðis- hugsun venjulegs friðar-lífs er á ægilegri ringulreið, eins og í hafróti, og gripdeildir, manndráp og önnur spellvirki verða að daglegu brauði. Engan skyldi því undra það, þótt grimd og ófyrirleitni loði eftir-á við nokkurn hluta þeirra unglinga, sem í þessu hafa lent; miklu fremur ber að þakka fyrir þá miskunn, að meiri hlutinn skuli komast óskemdur úr þeim hildarleik. Glæpafaraldurinn verður því að mestu leyti að teljast með afleiðingum styrjaldarinnar, beinum og óbeinum. Svo illur sem hann er, þá getur þó verið nokkuð á honum að græða. Hann er ímynd þess myrkraríkis, sem magnast í hverjum ófriði; hann er áminning um það, hve glæpsamlegt er að taka upp vopn að óþörfu — hversu átakanlegt neyðarúrræði, jafnvel þegar bráð hætta krefur. Hann áminnír alla friðelskandi menn um það, að þeir láti 'hvorki sigurljómann, né hetjudýrðina, né glitrandi þjóðarfrægð og ættjarðarást í algleymingi, bera ofurliði til- ganginn sjálfan, sem knúði þá út í stríðið: en til þess er leikur- inn gjör, að brjóta hættulegt hervald á bak aftur — að kveða niður áleitið vígadramb, í eitt skifti fyrir öll. G. G. TRÚARLJÓÐ frá blindum manni. 1. Er nokkuð, sem mín brot fær bætt og breyskum aðstoð léð? Er nokkuð, sem mín sár fær grætt og sefað órótt geð?

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.