Fréttablaðið - 26.05.2011, Síða 10

26. maí 2011 FIMMTUDAGUR10
AF VIVAG Í MAÍ20% AFSLÁTTUR
Byrjaðu af krafti – á mikilvægustu alþjóðlegu
vörusýningu í heimilis- og gjafavörugeiranum á
seinni hluta ársins.
Nýttu þér framúrskarandi sölutækifæri í haust,
vetur og um jólin og fáðu innsýn í nýjustu strauma
og stefnur fyrir vorið.
Nánari upplýsingar og aðgöngumiðar eru á:
www.tendence.messefrankfurt.com
info@iceland.messefrankfurt.com
Sími: +45 39 40 11 22
26 – 30. 8. 2011
Time for business –
time for trends
ELDGOS Í GRÍMSVÖTNUM
„Þetta er harla ótrúlegt – sandauðn
eins langt og augað eygir,“ segir
Karl Ólafsson leiðsögumaður, sem
hélt að Grímsfjalli á Vatnajökli í
fyrradag til að skoða eldvirknina
í Grímsvötnum og aðstæður fyrir
væntanlega ferðamenn þangað nú
í sumar.
„Þetta lítur út eins og maður sé
kominn í miðja Sahara-eyðimörk-
ina uppi á stærsta jökli Evrópu,“
bætir hann við. Brúnleit gjóskan
hafi lagst yfir jökulinn og, eðli
máls samkvæmt, gjörbreytt ásýnd
hans.
Hópurinn, tæplega 20 manns á
fjórum bílum, fór býsna nálægt
gígnum, sem Karl segir að hafi
þó verið við það að hverfa þegar
fólkið bar að. Þó stóðu reglulega úr
honum hundrað metra háir strókar
sem fleygðu stærðarinnar grjót-
hnullungum tugi metra í loft upp.
Karl ræður fólki eindregið frá
því að ferðast mikið um svæðið
á næstunni. „Það er mjög mikið
hættuspil,“ segir hann og ekki
nema fyrir vana fjallamenn, og
jafnvel þeir skyldu ráðfæra sig við
lögreglu og björgunarsveitir áður
en lagt er upp.
Ástæðuna segir hann vera þá
að sjóðheitir grjóthnullungar hafi
kastast í loft upp og stungist ofan
í ísinn, grafið þar göng og myndað
mjög varasöm dý – holrúm undir
ísnum, full af drullu og vatni.
- sh
Karl Ólafsson fór í skoðunarferð upp að gosinu:
Eins og að vera í
Sahara-eyðimörkinni
SANDAUÐN Fólkið ók yfir jökul, sem þó leit ekki lengur út eins og jökull, heldur
eyðimörk. MYND/KARL ÓLAFSSON
Ólafur Ragnar Grímsson, forseti
Íslands, heimsótti íbúa Kirkjubæj-
arklausturs og nágrennis í gærdag,
og eyddi nóttinni í bænum. Hann
ætlar að halda áfram að heimsækja
bóndabæi á svæðinu í dag.
Forsetinn segir afar ánægjulegt
hve vel hafi tekist að samhæfa
hjálparstarf og framlag heima-
manna á svæðinu.
„Allir hafa lagst á eitt að glíma
við þessa erfiðleika og ná áttum.
Mér heyrist að það sé nokkur bjart-
sýni og léttir að veðráttan hafi
hjálpað til á síðasta sólarhring,“
segir Ólafur. „Féð er komið á tún
þó þau séu grá og þeir bændur sem
við höfum talað við virðast vera
léttari í skapi.“
Ólafur Ragnar eyddi fyrstu
stundunum á svæðinu á Kirkjubæj-
arklaustri og fékk góða lýsingu á
því starfi sem þar er unnið.
„Það hefur verið hrikaleg reynsla
að upplifa þessa daga og auðvitað
eiga einhverjir eftir að ná sér að
fullu,“ segir hann. Ólafur fór einnig
á gosslóðir á síðasta ári og segir að
gleðilegt sé að finna hversu gott við-
bragðskerfi þjóðin eigi í hörmung-
um sem þessum sem tengi saman
ólík samtök og einstaklinga.
„Það er í raun og veru mikill
þjóðarauður í því. Við búum í landi
sem á eftir að verða fyrir fleiri
atburðum af þessu tagi á næstu
áratugum,“ segir Ólafur Ragnar.
„Íslenska náttúran heldur áfram
að minna á sig og þegar maður
sér þessa samhæfðu sveit sem
kemur saman úr ólíkum áttum á
örskömmum tíma kemur í ljós
hve mikill þjóðarauður er í þessu
hjálpar- og aðstoðarkerfi.“ - sv
Forseti Íslands gisti á Kirkjubæjarklaustri í nótt:
Viðbragðskerfið er mikill þjóðarauður
FORSETINN Á KLAUSTURHÓLUM
Ólafur Ragnar heimsótti dvalarheimilið
Klausturhóla og ræddi við elsta íbúann,
Bjarna Einarsson, hundrað ára.
FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Áhöfnin á Ljósafelli fann vel
fyrir öskunni úr Grímsvötn-
um, þrátt fyrir að vera tæpar
40 mílur frá landi. Skipið varð
allt þakið ösku en hún er nú að
mestu horfin eftir mikla hjálp frá
sjónum.
„Það var orðið verulega svart.
Þetta var líkt og eins manns ver-
öld,“ segir Hávarður Helgason
skipstjóri. „Sem betur fer stóð
þetta ekki lengi hjá okkur. En við
urðum óskaplega fegnir þegar
þetta var búið.“
Ljósafell, ásamt tveimur öðrum
skipum, var úti á suðvesturhorn-
inu á Mýrargrunni á sunnudag-
inn síðastliðinn. Tveir aðrir tog-
arar voru nær landi og segir
Hávarður að áhafnir þeirra hafi
lýst ástandinu eins og væri svart-
asti vetrarbylur um hábjartan
dag. Erfitt hafi verið að greina
umhverfið í kring og nærliggj-
andi skip hafi vart verið sjáanleg.
„Við sáum rétt móta fyrir
öðrum skipum, en greindum
ekki lengra en um 2 til 3 mílur
út,“ segir hann.
Áhöfnin gerði ráðstafanir
þegar askan lagðist yfir og útbjó
ryksíur á öll inntök skipsins.
Grímum og gleraugum var deilt
á skipsverja, sem eru fimmtán.
„Við sluppum þó betur en fólkið
á landinu. Þessi stutta heimsókn
sem við fengum frá öskunni lagð-
ist yfir okkur hægt og rólega, en
hún var andskoti þrúgandi meðan
á henni stóð,“ segir Hávarður.
„Það er skelfileg tilhugsun að
lenda í þeirra aðstæðum. Það
þarf virkilega mikinn drifkraft
til að standa það af sér.“ - sv
Áhöfnin á Ljósafelli sá vart næstu skip vegna ösku:
„Þetta var líkt og
eins manns veröld“
MEÐ GRÍMUR ÚTI Á SJÓ Ljósafellið varð allt þakið ösku skömmu eftir að gosið.
MYND/ODDUR SVEINSSON