Fréttablaðið - 26.05.2011, Qupperneq 48

26. maí 2011 FIMMTUDAGUR28
BAKÞANKAR
Ragnheiðar
Tryggva-
dóttur
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Árans
kviksyndi
Svona
verður þetta
bara?
Bara vinir.
Lítur út
fyrir það.
Það
er
best.
Þannig að
það verður
aldrei neitt úr
þessu aftur.
Ég kem
allavega ekki
ríðandi eins
og prins á
hvítum hesti
aftur. Það mun
tíminn leiða
í ljós enda er
nóg af fiskum í
sjónum.
Það er líka
nóg af þeim
á landi! Húrra!
Hvað er að,
sonur sæll?
Viltu
virkilega
vita það?
Ég hef samviskubit yfir
þessum hugsunum
um námsráðgjafann
minn.
Er það
allt og
sumt?
Palli minn, allir strákar
á þínum aldri eiga sér
fantasíur um náms-
ráðgjafann sinn.
Jafnvel
pabbi þinn.
Líður þér
betur?
Nja, núna
líður mér
bæði illa og
er með sam-
viskubit.
Þú ættir
að segja
mömmu að
þú sért búinn
að taka til.
Mamma,
ég er
búinn!
Og láttu hana
vita að þér
tókst vel upp.
Mér
tókst vel
upp!
Fyrir utan
dótið sem
þú tróðst
undir
rúmið þitt.
Fyrir utan
dótið sem
ég tró... Ég mun
ná mér
niður á
þér!
Nema hvað?
LÁRÉTT
2. loga, 6. bardagi, 8. verkur, 9. eiga
heima, 11. skst., 12. heimagert vín,
14. húrra, 16. ætíð, 17. löng, 18.
umhyggja, 20. tvíhljóði, 21. trjóna.
LÓÐRÉTT
1. skraf, 3. borðaði, 4. fugl, 5. sjáðu,
7. hverfill, 10. drulla, 13. eldsneyti, 15.
vitskertur, 16. ákæra, 19. ónefndur.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. báls, 6. at, 8. tak, 9. búa,
11. no, 12. brugg, 14. bravó, 16. sí, 17.
síð, 18. önn, 20. au, 21. kani.
LÓÐRÉTT: 1. rabb, 3. át, 4. langvía, 5.
sko, 7. túrbína, 10. aur, 13. gas, 15.
óður, 16. sök, 19. nn.
Ákveðinn hóp fólks mætti kalla forfallna dyttara. Þá sem dunda við að dytta að ein-
hverju öllum stundum og fellur aldrei verk úr
hendi. Það sem einkennir þá er ekki endilega
rífandi kraftur eða hamagangur við fram-
kvæmdirnar og stundum verður maður varla
var við að verið sé að dytta að. En þeir skilja
eftir sig óaðfinnanlegt handbragð. Fínpússað
yfirborð og rennislétta fleti, mála aldrei út
fyrir og muna alltaf eftir að þrífa penslana.
RAULANDI eitthvað fyrir munni sér eiga
þessir forföllnu dyttarar það til að
strjúka lófa yfir bekki og borð í leit að
misfellum sem þarf að laga. Komi þeir í
heimsókn renna þeir á lausar lamir og
hallandi hillur og bjóðast til að „dytta
að þessu“ fyrir þig. Draga skrúfjárn
upp úr vasa, eins og það sé eðlilegasti
hlutur að taka það með sér hvert sem
er, og bauka þetta meðan þú hellir
upp á kaffið.
ÞESSI hópur á undantekn-
ingarlaust sumarbústað
þar sem hægt er að dytta
að grindverki, leggja pall,
gróðursetja, fúaverja og mála
endalaust. Takmarkið er ekki
að klára, þetta er eilífðarverk-
efni sem líf dyttarans snýst um
– án þess væri líf hans innan-
tómt.
ÉG TILHEYRI ekki þessum hóp en öfunda
hann auðvitað. Ég tilheyri öðrum hóp sem
kalla mætti forfallna klastrara. Það sem
einkennir þá er einmitt hamagangur við
framkvæmdir en ekki endilega óaðfinnan-
legt handbragð. Þeir mála út fyrir og láta
málninguna harðna í penslunum. Klastr-
arinn hendir sér í verkin, riggar upp
milliveggjum, skrúfar upp hillur, málar
og lakkar eins fjandinn sé á hælunum á
honum.
TAKMARK klastrarans er að klára. Hann
sér í hillingum að allt sé tilbúið, klárt og
komið í stand svo hann geti hallað sér
aftur og notið þess. Hann gerir jafnvel
grín að hægagangi dyttarans og skilur
ekki þetta dútl.
VERKEFNI klastrarans eru þó verkefni
sem aldrei sér fyrir endann á. Þegar eitt
verk klárast tekur annað við og þegar
því er lokið þarf að endurtaka það sem
kláraðist þar á undan, einmitt vegna þess
að kastað var til höndum til að byrja með.
Fullklárað og tilbúið er ástand sem alltaf
er utan seilingar og sá dagur kemur aldrei
þar sem hægt er að halla sér aftur.
OG Á MEÐAN klastrarinn reytir hár sitt
yfir lausum gólflistum og sprungnu lakki,
andvarpar dyttarinn af ánægju yfir því að
hafa eitthvað til að dytta að.
Verk í vinnslu
Lesendur okkar
eru á öllum aldri
með ólíka
sýn á lífið
– og við þjónum
þeim öllum
Allt sem þú þarft