Búfræðingurinn - 01.01.1934, Síða 24

22
Hcysalli er slæmu.r íburður ,b.indur st'ækjjuna ekkert bet/ur en ný aska
eða siupappír. Stækjan gufar öli upp eins og pegar þvagið stendur í
opinni skal.Þau ca. 2-5 %,sern eftir verða af köfnunarofni,eruí öðrum
saciböndum en stækju.Síðasti liöur^tilraunarinnar er mjog abhyglis--
verður.Hann sýnir,að með bvi að láta_]punnt lag ai' smurningsoiiu(hér
notuð hjólhestaolia) ofan á bvagið ,má""alveg ETnci'rr, tuo a. k'ÖTnunar-
efni: Mér er' ekki ^kunnugt um, áð ]pettá 'Bafí verið "réynt B.er a" lahd.i,
en erlendis veit ég dæmi til þess.Það má ]pví taija vist,að ]jetta er
framkvæmanlegt í "praksis". té notuð ]punn o!ía,]?arf sennilega ekki
mikið af henni,svo að kostnaðurin.n vrði litill.Við rannsóJcnirnar var
bað ekki ákveðið ,hve. mikið Jjyrfti af olíu.Þetta er fuilkomlega jpess
virði að því^sé gaumur gefinn og tekið til nánari. rannsókna,]jvi að
ekki er það óhugsandi,að hér sé fundið einfait og ódýrt ráð,til jpess
að geyma þvagið vel. , , ,
MoipolAin er vafaiaust sa bezti iburður,sem faanlegur er her a
landifog ættu menn að l’eggja rníkið kapp áð" ’að áfla hennar 0| nota
hana^i fjós þar,sem áburðurinn er geymdur blandaður.Mætti viða nota
kalmó til þessa.
hess skal að siðustu getið,að ef smurning.solia væri nótuð,mundi
bezt',að leiða þvagið í pípu eða slöngu niður i botn gryfjunnar,]pá
kæmi nýja þvagið avalt neðst.
Guðmundur JÓnsson.
Sáið grasfræi í skurðhliðarnar.
1 erlendum búfræðiritm er það viða ráðlagt að sá grasijræi í
hliðar á opnum skurðum.Ekki hefi. ég bó sóð ]petta gert ]par.Me.r er held
ur ekki kunnugt um,að það hafi irerið reynt hér á landi fyr en óg
reyndi það á Hvanneyri vorið 1929,og það er a.m.k. óhætt að fulíyrða.
að þetta er mjög óvíða gert.Nú er enginn^skuröur grafinn svo á Hvann-
eyri,að ekki sé,svo fljott sem unnt er,sáð grasfræi^i hliðar hans,
svo vel hefir okkur reynst þetta ráð.Aðferðin við sáninguna er mjög
einföld,en þó vil ég lýsa henni her i fám^orðum,einkum til þess aö
hvetja ræktunarmemi til þess að notfæra sér hana.
Bezt er að sá strax i skurði,sem grafnir eru að vori,en sé
gröfturinn framkvæmdur að hausti til,verður sáning að bíða næsta vors
Með sterkri hrífu eru skurðhliðarnar rispaðar,til þess að fræið toll-
i þar betur.SÍðan er grasfræinu sáð og klappað yfir með skóflu,t.il
þess að þrýsta moldinni að fræinu.Lítið e.itt meira barf af grasfræi
heldur en venjulega er sáo i nýrækt,]pví að alltaf/fellur nokkuð af
þvi niður i skurðbotninn.1 skurð,som er 1,2 m. á dýpt með fláa 1 /
1 : 3/4 mun þurfa um 1,5 kg í hverja loo in .Se vatn í skuröinum,mun^
grasfræið ekki festa rætur í botni^hans^enda er bezt. að hann só ógró-
inn,þvi að gras jpar hindrar vatnsrásina,síar úr vatninu grugg,en við
það grynnkar skurðurinn.Bezt er e.t.v. að nota sérstakar fræblöndur,
þar se aðal-grastegundirnar hafa sterkar rætur og öfluga jarðstöngla,
en við höfuia ávalt notað venjulegar grasfræblöndur og virðast þær
gefast vel.Aðal-atriðið erJ'áð'"sa jafnt og reyna aö gaita þess,að sem
minnst af' fræi falli ofan^í botn skurðarins.Þegar grasfræið er vel
"k.omið upp" þarf að bera á dálítið af tilbúnum áburði,bezt nitro-
phoska og seinna um sumarið væri gott að gefa annan skammt.Ábúráar-
laust nær grasið litlum þroska og^er hætt við,að það deyi yfir vet-
ux'inn.Eins þarf auðvitað að bera áburð í skurðina á hverju vori.
Gagnið af sáningu í skurðhliðar er margskonar:•
1.Skurðirnir halda sér betur,því að grasið bindui' jarðveginn,svo
að hann hrynur ekki ofani skurðinn.Árlegt viðhald verður lítið eða
ekkert og ending skurðanna mun meiri.
2.Skurðirnir verða fallegri.
3.beii‘ g-afa uppskeru ekki minni en sáðslétturnar,er að þeim liggja
En af þéssu leiöir,að séu þeir ekki eða illa slegnir,safnast í þá
gras,er rotnar og grynnir þá.Bezt er að slá oft og serstaklega vand-
lega x slattarlok,enda munu flestir þeirri tuggunni fegnir,er þeir
gefa.
Her er um einfalt og ódýrt ráð að gera,til þess að gera opnu
skurðina endinpiarbetri, viohaldsminni og f allegri, en jaí'nframt arð-
^‘ Guðmundur Jónsson.