Búfræðingurinn - 01.01.1936, Qupperneq 50

46
TH-eyúixLgar mosa duga- ekkL-mininn--oxu^>o<)—k:g" a ha eða meira. Vont er
áð dreifa trcdlnmýöJJ^varLa hægt nema i logni-. Mætt.i.—Ft-p-rvni llflga nryta
J)að í garða, ef því er dreift árðurL-en garðáv-codrlr-- eru farnir að koma
upp að ráði.
e. Natríumklórat (NaClO^) drepur vel illgresi,en er rLoJdcuK)’1
sterlí og- verður að notast med' varasemi_Jafads-t—á^-hauet-i n-mf-tlr- að a*-.
ar hafa verið plægðirA(þar sem'um þá er að ræða eða garðar. Ágætt til
Jpes's að drepa illgresi heim við hæi. Dreifimagn 35o - 5oo kg á ha,
_an__styrkleiki 5 - 4lo %.
3. Afklipping blóma áður en fræmyndun.lhefs-t--hnfir'ávalt—bslLs-
verð áhrif við eyðingu illgresis.reinkum þeirra tegunda,sem aðallnga
æxlast með fræi eða eingöngu. Sé þetta vandlega gert,má að mestu
koma í veg fyrir áframhaldandi viðgang jurtanna. Erlendis hafa verið
búin til verkfæri í þessu skyni. Er það venjulega einskonar greiða
með beittum tönnum,er sker blómin af,þ)egar því er ekið eða það bor-
ið eftir landinu..
Her ,hefá,g þá verið mimist á helstu aðferðir við eyðingu ill-
gresis. Skal nú gerð nokkru frekari grein fyrir þ>ví,hverjar þeirra
m\ini henta best hér á landi.
í görðum er einært illgresi algengast,t.d. haugarfi,hjartarfi
og skurfa. Sami einstaklingur getur ekki lifað nema eitt ár,ög er
]?ví aðalatriðið að koma í veg fyrir fræmyndun. Auðveldast er að eyða
illgresinu meðan það er ungt og.hefir því verið lýst hér að framan,
hvernig ]?að skal gerast með illgresisherfi,arfasköfu og slíkum verk-
færum. En ]?að verður að muna eftir ]?ví,að arfinn t.d.,getur þroskað
fræ langt fram á haust. Það má aldrei sleppa tökum á eyðingu hans,
]?ví að ein einasta 3urt,sem fær að þroska fræ,getur dreift út frá
sér 15000 fræjum. En það er ekki nóg að útrýma arfanum og öðru ein-
æru illgresi úr görðunum,það má hvergi eiga friðland. Nái það að
þroska fræ einhversstaðar þar sem skepnur ganga eða heyskapur er
stundaður,getur það komist í fóður skepnanna og orðið í áburðinum.
Eiturefni er teeplega hægt að nota í garða,því að hætt er við
að þau skemmi garðávextina sjálfa.
í_ túnun er fleirært illgresi yfirgnæfandi,t.d. vegarfi,só1eyjar,
fíflar,mosi o.fl. Hver þessara jurta getur lifað í fleiri ár. Þeim
er því fræmynd-un ekki nauðsynleg ■,til þess að halda við stofninum, t
en útbreiðsla þeirra er að verulegu leyti komin undir því,hversu
tekst með fræmyndun. Það er því sjálfsagður hlutur að hindra fræ-
myndun»einnig hjá hinum fjölæru jurtuin,eins og tök eru á,t.d. með
því að skera blóm af sóleyjum og fíflum eða rneð því a-ð slá snemma.
Þetta ráð getur þó aldrei verið aðalatriði við eyðingu hins fjöl—
æra illgresis,heldur verður að taka fleira til hjálpar.