Búfræðingurinn - 01.01.1940, Blaðsíða 69
Um kýr og mjólkurframleiðslu.
Erindi flutt á bændanániskeiði að Hvanneyri i janúar 1940.
Eftir Ásgeik Þ. Ólafsson, dýralækni í Borgarnesi.
Efni það, sem ég hefi valið mér að ræða um liér, er svo
yfirgripsmikið, að engin tök eru að gera þvi veruleg skil
i einu erindi. Vil ég þvi hiðja menn um að virða á betri
veg, þó að liér verði aðeins stiklað á nokkrum atriðujn.
Þessar hugleiðingar núnar eru til orðnar i sanibandi við
kúa- og fjósaeftirlit það, er ég hefi starfað að á vegum
Mjólkursamlags Borgfirðinga undanfarin 5 ár.
Mjólkuriðnaðurinn hér á landi er ungur, rúmlega 10
ára gamall, og ætti öllum að vera það ljóst, að það skiptir
miklu máli, að allt sé gert sem mögulegt er, til þess að
vanda neyzlumjólkina og mjólkurafurðirnar í heild. Þess
ber að gæta, að mjólkin, sem er fullkomnust og nauðsyn-
legust allra fæðutegunda, er um leið vandmeðförnust allra
fæðutegunda. Mjólkinni er öðrum fæðutegundum fremur
hætt við að skemmast og er tilvalin gróðrarstia fyrir gerla,
þar á meðal sýkla, ef illa tekst til.
Ég vil nota þetta tækifæri til þess að minnast á skoðun,
sem mjög liefir verið lialdið á lofti hér á landi, og er hún
sú, að aðeins gerilsneydd mjólk sé góð mjólk og eina
mjólkin, sem óhætt sé að neyta. Þeir, sem neyti ógeril-
sneyddrar mjólkur, eigi á hættu að gleypa í sig kynstrin
öll af gerlum, skaðlegum og lítt skaðlegum. Þessi skoðun
kemur greinilega fram í formála, sem Vilmundur Jóns-
son landlæknir skrifaði f>rrir ritgerð eftir Paul de Kruif,
en Vilmundur hafði þýtt ritgerð þessa, og kom þýðingin
út í „Iðunni“ 1934. Ritgerð þessi heitir: „Dauðinn í mjólk“
og er kafli úr bók eftir Paul de Kruif; er bók þessi nýút-
komin i íslenzkri þýðingu og heitir: „Baráttan gegn dauð-