Morgunn - 01.12.1938, Blaðsíða 70

194
MORGUNN
gæti átt við að tala miklu lengra um þetta, sem er svo
iðulegt umhugsunar og umtalsefni vort, veikra jarðar-
barna. En það yrði of langt og færi of langt út fyrir þann
þráð, sem ég hafði að þessu sinni hugsað mér í ræðu minni.
Enda þarf ekki langt mál til að gjöra það skiljanlegt, að
það mál á allan áhuga skilið, sem meðal annars má veita
mestu hugfróna, þegar sárustu og viðkvæmustu atvik
lífsins koma fyrir. Vér þyrftum engin skilaboð hand-
an að um að það megi ekki bregðast, að vér sýnum þann
áhuga. Vér finnum vel án þess, hver vonbrigði það væru
forustumönnumim vorum föllnu, ef þeir fyndu það, þar
sem þeir nú eru á æðra sviði og vissulega hafa ekki gleymt
oss, ef þeiy fyndu, að nú væri oss að þrjóta traust á mál-
efni voru og orka til að starfa fyrir það.
Það var sagt í einni af þeim lofsamlegu greinum, sem
ritaðar voru um forsetann, þegar hann var látinn, að eftir
fráfall Haralds Níelssonar og eftir að aldur færðist yfir
Einar Kvaran „hættu rannsóknir dularfullra fyrirbrigða
að vera íslendingum verulegt hugðarmál". Með þessu var
þá beint gefið í skyn, að nú stæði málefni vort sálarrann-
sóknamanna eða spíritista þar, að yfir því mundi hér
eftir dofna og útbreiðslu þess hjá þjóðinni verða lokið.
Ég gat ekki stillt mig um að mótmæla þessu í síðasta hefti
Morguns, sem þá var ekki fullprentað, en ég vona að
flestir félagsmenn hafi nú lesið. Ég gjörði það að vísu í
eigin nafni. En nú vil ég óhræddur bera það undir yður
öll, kæru félagssystkini, að þér munduð hafa leyft mér einn-
ig að gjöra það í yðar nafni. Ég sagði að það mundi ekki
skorta sókn af hendi sálarrannsóknamanna, eftir því sem
með þyrfti. Ég vil nota hér tækifærið til þess að taka fram
— þótt þess þurfi varla — að þetta var ekki sagt í neinu
sjálfsyfirlæti, að ég, sem nú er á fallanda fæti, yrði lengi
til neinnar sóknar eða varnar, heldur í trausti þess, að
félag vort og málefni á marga góða liðsmenn og muni fyr-
ir atbeina þeirra liðsmanna og fyrir innri sannleikskraft
málefnisins sjálfs eignast nýja og nýja liðsmenn eftir þörf-