Morgunn - 01.06.1979, Blaðsíða 74

72
morgunn
henni“. - Og úr því að útvarpstal er til umræðu, þá þyrfti að
kenna sumum „gæðingunum“ að „stilla sig“ ofurlitið, svo
óskaplega hratt sem þeir tala.
En það er lika margs að gæta (og margt að varast) gagn-
vart mæltu máli. Væntanlega þykir þeim stirðlegt að segja
„hvað heldurðu maður“, sem hafa tamið sér talsmáta eins og
„kalderumar!"
Felli nú talið. Vinsamlegast,
Vilhjálmur Einarsson.
Reykjavík, 11. janúar 1979.
Hr. Ævar R. Kvaran, leikari,
Þjóðleikhúsinu, Hverfisgötu, 101 Reykjavík.
Hér með vill undirritaður lýsa yfir ánægju sinni með það
útvarpserindi, sem þú hélst í Ríkisútvarpinu nú í vikunni.
Það er von mín, að réttir aðilar hafi lagt við hlustirnar.
Mér er ekki kunnugt um þingsályktunartillögu þá, sem þú
gerðir að umtalsefni, en finnst hún mjög tímabær.
Með von um að gott framhald á slíkri umræðu verði vil ég
ítreka þakkir minar.
Virðingarfyllst,
Ólafur Ólafsson.
LfKBRENNSLA
Hr. ritstjóri, Ævar Kvaran.
Mig langar til að þakka hina frábæru ritgerð Aldahvörf
eftir spekinginn Martinus, er birtist í sumarhefti Morguns
1978. En þó ritgerðin ein sér sé fullnægjandi hvati til að láta
í ljós þakklæti, var þó annað efni sem kom mér af stað.
1 sama Morgni leggur kona spurningu fyrir ritstjórann um
áhrif líkbrennslu á sálina. Svarið sem konunni er gefið er að
líkbrennsla heyri til framfara,