Morgunn


Morgunn - 01.06.1979, Blaðsíða 39

Morgunn - 01.06.1979, Blaðsíða 39
MÆLT MÁL 37 þess að flytja hugsanir. Hann les orð, sem hefur verið raðað saman í setningar og áherslur eru annað hvort engar eða meira og minna brenglaðar. Eðlileg hrynjandi tungunnar hverfur með öllu og orðin koma eins og út úr vél en ekki hugsandi veru. ímyndaðu þér að þú heyrir einhvern mælskan vin þinn halda ræðu upp úr sér. Mann, sem veit, eða a. m. k. þykist vita, hvað hann er að tala um og allar áherslur hans og öll hrynjandi er fyllilega eðlileg. Láttu sama mann skrifa niður þessa ræðu og flytja hana af blaðinu og þú þekkir hana ekki lengur. Biddu einhvern að lesa eitthvað fyrir þig upp- hátt, vin þinn eða einhvern á heimili þínu. Hvernig líst þér á? Er þetta fólk ekki læst? Jú, vissulega. En hvernig stendur þá á því að það les allt öðruvísi en það talar? Okkur virðist hafa verið kennt, að lestur felist í þvi að bera fram orð i stað þess að flytja hugsanir jafneðlilega og við tölum. Þetta er auðvitað hverjum einasta manni Ijóst, sem gefur því minnstu gætur. Enda fór svo að einhver snjall maður fann upp nýtt orð til þess að skýra þennan heimskulega mis- mun á lestri og mæltu máli. Hann kallaði þetta „lestrartón“. Og þar með var málið útrætt. Enginn minntist orði á það framar, fremur en hér væri um að ræða eitthvert óviðráð- anlegt náttúruafl, sem allir yrðu að sætta sig við. En auðvitað er engin ástæða til þess. Nemendur minir á þrjátíu ára ferli hafa verið á öllum aldri. Allt frá sextán ára til sjötugs. Ég hef orðið að byrja á þvi í öllum tilfellum að kenna þeim að lesa að nýju, þvi ég geri þær kröfur, að enginn munur sé á mæltu máli og lesnu. Ef þú heyrir mann lesa í Tokuðu herbergi áttu i rauninni ekki að geta vitað hvort hann er að tala eða lesa. Hvort- tveggja er flutningur hugsunar. Þegar ég hóf að kenna varð ég auðvitað þegar i stað var við þennan gifurlega mun á lestri fólks og mæltu máli þess. Hvað olli því, að maður, sem i samtali beitir fyllilega skynsamlegum og eðlilegum áhersl- um og hrynjandi, verður eins og hugsunarlaus bjálfi á að hlýða, þegar hann les upphátt? Þetta varð þvi að rannsaka betur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.