Morgunn - 01.06.1984, Qupperneq 59

ÁHRIF SPÍRITISMA . . .
57
sem mestum kærleika, þeim líður vel þegar eftir and-
látið, og þeir berast ört áfram til yndislegra og tign-
arlegra lífs.22>
I þessum orðum kemur fram eitt meginatriðið í lífsskoð-
un Einars en bak við þau er einnig ákveðin heimsmynd.
Hún stangast í ýmsum atriðum á við heimsmynd kristinn-
ar kirkju. Heimsmynd Einars tekur mjög mið af kenning-
um spíritista um hvernig lífinu eftir dauðann er háttað.
Eyrir þessum kenningum gerir hann grein í nokkrum er-
indum og ritgerðum.23) Styðst hann mest við erlendar bæk-
úr um efnið.
Þekking spíritista á lífinu eftir dauðann er fyrst og
fremst þannig til komin að framliðnir menn, sem fundið
hafa hvöt hjá sér til að upplýsa þá jarðnesku, hafa lýst
hfinu eftir dauðann. Oftast hefur þetta gerst með milli-
göngu miðla. Einari eru fullljósir örðugleikarnir á að sann-
Prófa orð hinna framliðnu og vill taka vitnisburði þeirra
með fyrirvöi’um en þrátt fyrir það telur hann að ekki verði
fram hjá þeim gengið. Varðandi hugmyndir Einars um
lífið eftir dauðann hef ég tekið þann kost að styðjast fyi’st
og fremst við erindi hans frá árinu 1920. Hvað er oss sagt
úr öðrum heimi?, sem birtist í Moi’gni 1921.
Aðalatriðið í hugmyndum spiritista um h'fið handan móð-
unnar miklu er, að þegar líkaminn er látinn í líffi’æðilegum
skilningi, heldur sál mannsins af stað inn á sviðskipta
þroskabraut nýrrar tilveru. Lífið eftir dauðann er með
Oði’um orðum ekki ein óbreytt tilvera heldur skiptist það
í nokkur stig og tilvei’ustig hveri’ar sálar fer eftir þi’oska-
stigi hennar á hvei’jum tima.
Einar segir að eftir viðskilnaðinn við þetta iíf haldi hver
sál áfi’am ,,að vei’a nákvæmlega sú sama, eins og hún var,
áður en hún skildi við líkamann“.34) Eins og fi’am hefur
komið telur hann að kjör sálnanna séu hai’la misjöfn í
óði’u lífi. Fyi’sta spi’ettinn í öði’um heimi fai’a þau eftir því
hvernig hver sál „er sjálf í í’aun og vei’u“.25) 1 þessu sam-