Morgunn - 01.06.1993, Blaðsíða 11

MORGUNN
Hvort vilja þeir; grundvallarbreytingu á viðhorfi félag-
anna til raunverulegra vísindalegra vinnubragða eða hina
þægilegu leið óbreytts ástands og stöðnunar áfram? Sem
mun að lokum slíta allt samband okkar við hinn „röklega”
hluta þjóðfélagsins (les: hins vísindalega) í framtíðinni?
Mörgum kann að finnast að hér hafi enn einum
leiðindavísindahyggjupennanum óvart verið sleppt inn í
höfuðvígi andatrúarinnar á Islandi, nefnilega tímarit þeirra
Morgun. En vonandi er svo ekki.
Ný vinnubrögð
með nýrri stjórn félagsins?
I tilefni þess að allnokkrar mannabreytingar urðu á síðasta
aðalfundi Sálarrannsóknafélagi íslands er ekki úr vegi að
hamra járnið meðan það er heitt. Ef vera kynni að einhver
raunverulegur áherslumunur gæti orðið á stefnu félagsins
og hreyfingarinnar almennt þá væri það ómaksins virði.
í mínum huga er litlum vafa undirorpið að sálarrann-
sóknahreyfingin hefur sem slík einangrast mjög, ekki bara
frá vísindalegum markmiðum sínum sem hún hefur í far-
teski sínu, heldur ekki síður frá þjóðfélaginu í heild sem
og hinum almenna félagsmanni sínum.
Það er algjört vanmat á þeirri orku og fórnfýsi sem
blundar í brjósti hins almenna áhugamanns og velunnara
sálarrannsóknafélaganna að ekki sé hægt að stunda í
hreyfingunni neitt annað en „innflutning” á breskum miðl-
um og sölu á þjónustu þeirra til félagsmanna sinna. En
einhverra hluta vegna hefur þetta orðið nánast eina hlut-
skipti hreyfingarinnar sl. 12 til 15 ár. Það er líklega orðið
of langt síðan frumherjar á borð við Einar H. Kvaran og
prófessor Harald Níelsson og dr. Helga Pjeturss voru á
ferðinni til að okkur endist vígamóðurinn til stórverka
eins og unnin voru í sálarrannsóknahreyfingunni í þá
daga. En hvað er þá til ráða?
9