Morgunn - 01.06.1993, Blaðsíða 59

MORGUNN
eða náð sambandi við þótt viðkomandi persónuleiki sé
löngu farinn. Á sama máta er hægt að vekja upp næstum
hvaða hugform sem er, góð og ill. Sumir hafa gengið svo
langt í þessu að þeir hafa drepið sjálfa sig úr hræðslu við
það sem þeir hafa kallað upp. Eftir stendur að máttur
hugsunarinnar er mikill en ykkar er valið, hvernig og til
hvers henni er beitt. Hér er á ferðinni mjög vandasamt
viðfangsefni sem vandrætt er vegna þess að okkur þrýtur
orð til þess að gefa fullnægjandi skýringar.
Við þetta viljum við þó bæta því að þegar persónuleiki
kernur í gegn á miðilsfundi og lýsir því sem hann aðhefst
á astralsviðinu þá er hann í raun að lýsa athöfnum sálar-
kjarnans. Athafnir sálarkjarnans eru nokkuð fastmótaðar.
Fyrst eftir líkamsdauðann ver hann nokkrum tíma til þess
að skoða nýlokið líf sitt. Þessi skoðun fer fram í smá-
atriðum, lagt er mat á þá lærdóma sem dregnir hafa verið
✓
eða ekki. I ljósi þess sem ákveðið er að sálin hafi lært og
ekki lært þá gengur hún í nokkurs konar skóla eða
uppfræðslu. Að þessu námi loknu tekur hún gjarnan til við
ýmis hjálparstörf, s.s. lækningar eða leiðbeiningastörf
fyrir þá sem eru á jörðinni. Þegar slíku er lýst í gegnum
miðil er víst að lýsingin er áreiðanleg og að hún á við um
sálina eða sálarkjarnann sjálfan.
Það lýsir e.t.v. best þeim greinarmun sem við erum að
draga fram að benda á eftirfarandi. Það gerist gjarnan að
miðill miðlar persónuleika, sem látinn er, til eftirlifenda á
sama tíma og viðkomandi sál þessa persónuleika hefur
valið sér nýja bólfestu í nýjum líkama á jörðinni. Það sem
miðillinn nær sambandi við er hugform þessa persónu-
leika sem einu sinni var til. Þetta hugform sem birtist veit
e.t.v. lítið meira um handanheima en þegar viðkomandi
yfirgaf jörðina. En sál hans kemur kannski ekki í gegn í
slíkum tilfellum, hún fæst við veigameiri verkefni, s.s.
nýja holdgun og það að stýra öllum lífunum sem sálar-