Morgunn - 01.06.1993, Síða 58

MORGUNN
lifendur. Hugsum okkur nú að persóna sem uppi var á
*
Islandi fyrir þrjátíu árum birtist skyggnum eftirlifanda,
ættingja eða komi fram á miðilsfundi. Þá ruglast fólk
gjarnan á því hvort hér sé um sál viðkomandi persónu-
leika að ræða eða e.t.v. aðeins eitthvert hugform sem við-
komandi hefur skilið eftir sig. Við viljum skýra þetta
nánar. Sérhver mannvera sem lifir á jörðinni skilur eftir
sig ummerki og þetta á líka við um dýrin. Allar hugsanir
sem hugsaðar hafa verið, tilfinningar sem hafa bærst í
brjósti, hugform og skapanir sem orðið hafa til varðveitast
því í heiminum þrátt fyrir að persónuleikinn hverfi á braut
úr jarðlífinu. Þannig skiljum við eftir okkur fjölda
afkvæma. Sum þessara afkvæma eru lífræns eðlis, önnur
huglæg eða tilfinningalegs eðlis. Þetta er mark persónu-
leikans. Andlega næmt fólk getur stillt sig inn á þessi
afkvæmi eða persónuleika, hvort sem viðkomandi hét
Napóleon, Kleópatra eða eitthvað annað og getur miðlað
hinum skapandi anda eða hugformi sem viðkomandi lét
eftir sig. Þetta getur viðkomandi miðill vegna þess að hinn
skapandi andi eða persónuleiki er til staðar. Þetta þýðir
ekki að miðillinn sé að miðla einhverju frá mannverunni
Napóleon eða sál Napóleons, heldur aðeins af brunni
þeirrar tilveru sem var og hét Napóleon. Hægt er að ná
sambandi við þennan þekkingarbrunn og ljá honum rödd í
gegnum miðil. Miðill getur þannig miðlað þekkingu,
viðhorfum og tilfinningum þeirra sem hafa lifað. Allt
veltur á þeim sem upplýsinganna leitar. Fólk fær gjarnan
samband við það sem það óskar á slíkum fundum og þá í
framsetningu sem hugsanir þess ráða við, allt eftir því
hver þroski þess er. Miðillinn tengir sig við hugform þess
sem var. Gjarnan vill það brenna við að það sem frá
miðlinum kemur er fært í ríkulegri búning en það sem
hann verður áskynja um í raun og veru. Það er þetta mark
eða hugform persónuleikans sem var, sem fólk getur séð
56