Viðar - 01.01.1942, Blaðsíða 168

166
NÚPSSKÓLI
[Viðar
margt kom þarna fram mjög athyglisvert. Lars Eskeland hlýddi jafn-
an sjálfur á erindi þessi og fór um þau nokkrum orðum í tímalokin.
Hér við skólann hefur frá byrjun hans verið hafðar æfingar í munn-
legri meðferð móðurmálsins, upplestraræfingar, samlestraræfingar eða
framsögu. En í seinni tíð hafa nemendur jafnframt æft sig í að semja
og flytja stutt erindi um sjálfvalin efni. Við próf hafa svo eldri
deildar nemendur flutt 10—12 mínútna erindi, svo vönduð að efni
og framsetningu sem verða mátti. Hefur þetta reynzt allgóð tilbreytni
í þögn hinna skriflegu prófa. Nokkur þessara erinda, eða brot úr
þeim, hafa verið birt í skólaskýrslum og Viðari. Starf þetta eykur
nemendum áræði og þjálfun og fá þeir í því uppboriö þann kvíða og
áreynslu, er þeim finnst oft erfitt að yfirstíga i fyrstu.
/ þjóðfélagsfrœði er notuð kennslubók Benedikts Björnssonar. Er
öll bókin lesin og sumt endurlesið. Við enskukennslu í yngri deild
er notuð kennslubók frú Önnu Bjarnadóttur. Voru lesnir 25 tímar.
Skriflegar æfingar í kennslustundum og nokkrir stílar gerðir síðara
hluta vetrar.
f reikningi B.-fl. var notuð reikningsbók Ólafs Daníelssonar og
reiknað út á blaðsíðu 84. Próf voru vikulega.
Séra Eiríkur J. Eiríksson kennir þessar námsgreinar:
fslandssaga. Lesin er að mestu bók Arnórs Sigurjónssonar. Annan
veturinn til 1262, hinn til okkar tíma. Tvær kennslustundir vikulega.
Kennt með yfirheyrslu. Nokkru aukið við, persónusögulegs efnis.
Skriflegar æfingar. Bókin reynist erfið lítt þroskuðum nemendum,
en er traustur grundvöllur kennslunnar og gefur gott yfirlit.
fslenzk bókmennlasaga. Annan veturinn bókmenntirnar til siða-
skipta. Lesnir valdir kaflar úr bók Guðna Jónssonar, ritskýrðir og
greindir málfræðilega. Miklum tíma varið til umræðna um höfunda
hinna lesnu kafla og lesin frekari sýnishorn af verkum þeirra, án ná-
kvæmra skýringa, nemendum til skemmtunar og til þess að vekja
áhuga þeirra á fornbókmenntum okkar. Hætt að nota bókmennta-
ágrip Sigurðar Guðmundssonar, vegna tímaskorts, til að lesa hin
mörgu rit, sem þar er vikið að. Yfirleitt er lítill undirbúningur nemenda
hvað þekkingu snertir á fornritum okkar, er þeir koma í skólann
og íslendingasögur t. d. of lítið lesnar í barnaskólum, til þess að ung-
lingar njóti samfelldrar bókmenntasögukennslu um eldri tímabil ís-
landsbyggðar. Hinn veturinn eru kenndar nýrri bókmenntirnar og er
þar nokkru öðru máli að gegna. Flestir nemendur vita allmikil deili
á kvæðum og óbundnu máli síðari tíma. en skortir yfirlit og þekk-
ingu á lífi skáldanna. Voru fyrirlestrar fluttir um hin helztu þeirra
og var sérstaklega dvalið við tilorðning hinna völdu kvæða og kafla
í úrvalsbók Sigurðar Nordals, auk þess, sem þau sýnishorn voru rit-
skýrð. Nemendur fluttu nokkur erindi um bókmenntasöguleg efni.