Útvarpstíðindi - 01.11.1953, Blaðsíða 40
SAGA og MENNING
Sunnudaginn 15. nóv. flutti Vilhj- Þ.
Gíslason útvarpsstjóri fyrsta fyrirlestur
sinn í erindaflokki er hann nefnir „Saga
og menning“. Mun útvarpsstjóri flytja
þessi erindi sín eftir hádegi á sunnudög-
um næstu vikur, og ræða um „megin-
stefnur í söguspeki samtíðar okkar“. Var
fyrsta erindið að mestu inngangur á
greinagerð um efni erindanna og niður-
röðun þess. Eftir þeim inngangi að
dæma, er hér um að ræða miög yfir-
gripsmikið efni og er ekki að efa, að
Vilhjálmur geri því þau skil, að útvarps-
hlustendum verði erindi þessi bæði til
fróðleiks og skemmtunar.
kúrulegur og lélegur skáldskapur,
hugsunin óljós og vængjatakið þrótt-
laust. Hér ber að sama brunni og minnst
hefur verið á í þessum þáttum: Útvarp-
ið er alltof gestrisið. Það hleypir að
hljóðnemanum hverjum lítilsigldum
söngvara sem er og hverjum bögubósa.
Er það illa farið, því að útvarpið ætti
miklu fremur að vera svo vandlátt í
þessu efni að það þætti sérstakur
heiður að fá að koma þar á framfæri
list sinni, hvort heldur það er söngur,
Ijóóðagerð, upplestur eða annað.“
Útvarpstíðindi vilja taka undir þessi
niðurlagsorð, edna þótt það sé ljóst, að
það er miklum erfiðleikum bundið að
fá að staðaldri eingöngu úrval íslenzkra
listamanna og annarra andans manna til
að koma fram í útvarpinu. En þótt
bogin væri ekki spenntur svo hátt,
Vilhjálmur I>. Gislason, útvarpsstjóri
flytur áramótaræðu á gamlárskvöld.
er það vægast sagt mjög hvimleitt
þegar útvarpshlustendum er boðið
upp á ómerkilegan leirburð, og það
jafnvel, þótt ekki sé hann jafn þoku-
kendur og skáldskapur manns þess
er greinarhöfundur nefnir. Mætti nefna
næg dæmi í þessu sambandi, en hér skal
aðeins bent á eitt. Það er ekki ósjaldan
kynnt í útvarpinu að nú lesi Sigurlaug
Árnadóttir smásögu eftir Guðlaugu
Benediktsdóttur. Hvaða erindi þessar
smásögur eiga að eyrum venjulegra
hlustenda er vandfundið, og höfundin-
um gerður mjög vafasamur greiði með
því að opinbera alþjóð getuleysi hans á
sviði skáldskaparins. En vafalaust eiga
þeir sem ráða dagskrá útvarpsins mjög í
vök að verjast fyrir ásóknum þeirra er
telja sig sérstaklega til þess fallna að
vera skemmtikraftar frammi fyrir sak-
40
ÚTVARPSTÍÐINDI