Árbók Tannlæknafélags Íslands - 01.01.1975, Qupperneq 9

Tannlækningar van-
gefinna á íslandi
Tannlœkningar vangefinna hafa veriS mikið til umrœðu með-
al tannlœkna undanfarið Stjórn Árhókar fór þess á leit við
Gunnar Þormar tannlœkni að fá að Mrta skýrslu um þessi mál,
er hann sendi Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneyti í júnt
1974 og veitti hann það leyfi góðfúslega.
Á síðari árum hafa tannlækningar fyrir vangefna þróazt í
þá átt að verða viðurkennd sérgrein innan tannlækninganna.
í janúar 1974 voru stofnuð í Kaupmannahöf samtök „Nordisk
Forening for Handicaptandvárd“ með þátttöku frá öllum
Norðurlöndunum.
í apríl sama ár var haldinn í Amsterdam „International
Congress on Dentistry for the IIandicapped“ með nálægt 350
þátttakendum víðsvegar að úr heiminum. Þar voru stofnuð
alþjóðleg samtök tannlækna, er starfa að tannlækningum van-
gefinna. Þetta tvennt staðfestir enn frekar sérstöðu þessarar
greinar innan tannlækninganna.
Yagefið fólk á við sérstök vandamál að stríða í sambandi
við tannheilsu:
a. Vegna greindarskorts er oft erfitt að kenna hinum vangefnu
nauðsynlegt hreinlæti. Tíðni tannskemmda er m. a. af þess-
um orsökum há hjá vangefnum, og oft svo, að erfitt er við
að ráða.
b. Tannholdssjúkdómar eru mun algengari en lijá heilbrigðu
fólki og orsaka oft tannlos og tannmissi lijá tiltölulega ungu
fólki. Kemur þar þrennt til:
1. Skortur á tannhirðu.
7