Árdís - 01.01.1935, Síða 43

41
fallegar ort um það efni heldur en Burns í “The Cotter’s Satur-
day Night.” En þó hefir sú gullfallega mynd, sem þar er dregin,
ekki meiri áhrif á oss, heldur enn þessar einföldu og alkunnu
IjóðMnur:
“Be it ever so humble
There’s no place like liome.”
Þetta undra orð, heimili, þegar það er skilið sem sá staður,
sem hefir 'öllum öðrum stöðum hér á jörðu, meira aðdráttarafl,
leiðir hugann að næsta orðinu, fjölskylda.
Við finnuni að merkingin í rót orðsins er tengd við þjónustu,
innan vébanda nánustu ættingja og þá sérstaklega rnilli föður og
móður og barna, innan heimilisins. Það varðar ekki miklu úr hvaða
efni heimili vor eru bygö, hvort þau eru fátækleg eða ríkmann-
leg, kofar eða kastalar. Það er hið andlega andrúmslofit,
innan heimilisins, samband og sannbúð fjölskyldunnar, sem öllu
varðar. Það er sá vefur sem orðið fjölskylda í raun og veru
þýðir og sem um aldirnar hefir verndað og þroskað ‘þjóðlíf vort.
Heimilish'f vort getur verið sæluríkt vegna kærleiksríks sam-
ræmis innan fjölskyldunnar og Iþað getur verið hið gagnstæða
vegna ósamræmisins, sem þar á sér oft stað. En alt það er alger-
lega undir fjölskyldunni sjálfri komið.
Það þarf ekki nema einn meðlim fjölskyldunnar til að spilla
heimilislífinu og það getur verið húsbóndinn eða húsfreyjan, faðir
eða móðir, eða þá eitthvert barnið, systir eða bróðir. Til þess að
samræmið sé fullkomið, þarf alt heimilisfólkið að vera samtaka.
Hver meðlimur fjölskyldunnar verður að gæta þess, að þroska
og glæða hjá sjálfum sér hvern þann hæfileika sem leiðir til góðs
samkomulags og góðrar samvinnu innan fjölskyldunnar. Má þar
til nefna sérstaklega: kurteisi, umhyggjusemi og glaðlegt viðmót.
Æfi meðUmir fjölskyldunnar þessar dygðir hver með öðrum og
hver fyrir annan, þá leiða þær til farsæls heimilislífs.
Kurteisi og umhyggjusemi fegrar og betrar heimilislífið afar
mikið og því má ekki heimilisfólkið láta það ibregðast að sýna
hvað öðru ávalt kurteisi og nærgætni í stóru og smáu. Kurteisin
er hið ytra tákn góðvildarinnar. Umhyggjusemin sprettur af
hinu innra hugaUþeli, góðvild og kærleika, sem heimilisfólkið ber
hvert til annars. Þetta leiðir oss að hinni upphaflegu merkingu
orðsins fjölskylda—þjónn, þjónusta.
Þjónusta sem látin er í té með gleði er nokkurskonar tignar-
merki fjölskyldunnar, heimilisins.
Óeigingjörn þjónusta, eins og hún getur bezt verið, tengir
fjölskylduna hinum traustustu böndum og byggir upp það heim-
ilisMf sem vér getum hugsað oss bezt og fullkomnast og sem við
allar, sem kristnar manneskjur, óskum og vonum að mættu vera