Árdís - 01.01.1935, Blaðsíða 15

13
Vér konur hins eldra tíma, erum þar komnar nú, að oss ber
að taka systurlega saman höndum við konur hins nýja tíma. Þetta
má sérstaklega til sanns vegar færa um okkur, íslenzku konu'rnar
í Ameríku. Dætrum okkar eigum við að skila merkinu, sem okkar
mæður skiluðu okkur, itil þess þær beri það miklu lengra fram, en
okkur hefir auðnast að koma því. En okkur verður að skiljast
það, að dætur okkar eigi að bera það á nokkuð annan hátt en
við. Leggjum blessun okkar yfir þær, og biðjum að þær fái
reynst jafn miklu betur en við, sem þær hafa meiri tækifæri og
krafta til þess en við.
Það má vera að okkur konunum sé ekki ætlað að vera fram-
arlega í fylkingu lærisveina Drottins, og vel megum við því una,
ef svipuð sæmd mætti falla í okkar skaut, sem konunum í læri-
sveina hópnum fyrsta, sem síðasitar urðu til þess að víkja frá
krossinum á föstudaginn langa, og fyrstar til þess að koma út til
grafarinnar upprisu-morguninn. Ef við reynumst trúar Kristi, þá
vegnar okkur vel í okkar verkahring, hvort hann er stór eða smár,
og þá vinnum við ætlunarverk okkar þjóð og kirkju til blessunar.